Νόρα & Λουκάς-Ένας αιώνιος έρωτας!!!

Νομίζω πως το έχουν διαβάσει το σενάριο οι περισσότεροι μέχρι κάποιο σημείο οπότε θα βάλω τις πρώτες συνέχειες μαζεμένες!



ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ



Πριν γράψω το σενάριο να σας ενημερώσω για το πού βρισκόμαστε.Η Λουκάς έχει παντρευτεί την Νταίζη κι έχουν φύγει για να ζήσουν στην Κρήτη.Η Νόρα αρραβωνιάζεται τον Δημήτρη αλλά δεν τον παντρεύεται καθώς ο αρραβώνας διαλύεται.Μια μέρα ο Λουκάς ανακαλύπτει ότι ο Άρης δεν είναι γιος του και ότι η Νταίζη του είπε ψέματα για να τον παντρευτεί.Σαν να μην έφτανε αυτό, έμαθε κι ότι διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση με τον Χρήστο.Μόλις τα έμαθε όλα αυτά, πήρε αμέσως διαζύγιο.Όταν έγινε και νόμιμα πρώην σύζυγος της Νταίζης, επέστρεψε στην Αθήνα.Του είχε λείψει η παρέα του μα, περισσότερο το Νοράκι του.

Μόλις έφτασε στην Αθήνα και έπιασε ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο, σκέφτηκε να ενημερώσει την παρέα για την άφηξή του.Ήθελε να τηλεφωνήσει στη Νόρα πρώτα αλλά δεν το έκανε.Σκέφτηκε να της κάνει έκπληξη κι έτσι τηλεφώνησε πρώτα στη Δάφνη.

Η Δάφνη βρισκόταν στο σπίτι όταν χτύπησε το τηλέφωνο.

Δ:Παρακαλώ?
Λ:Έλα Δάφνη μου, τι κάνεις?
Δ:Λουκά, εσύ είσαι?
Λ:Τόσος καιρός πέρασε και ξέχασες τη φωνή μου?
Δ:πώς και μας θυμήθηκες?Τόσο καιρό ούτε φωνή ούτε ακρόαση!
Λ:Κάτσε ρε Δάφνη, με άρπαξες από τα μούτρα!Αντί να με ρωτήσεις τι κάνω και πού είμαι!
Δ:Πού είσαι και τι κάνεις Λουκά?
Λ:Είμαι στην Αθήνα και είμαι καλά!
Δ:Πού είσαι?
Λ:Στην Αθήνα.
Δ:Τι δουλειά έχεις εδώ?
Λ:Ήρθα για να μείνω!
Δ:Σοβαρά μιλάς?
Λ:Εσύ τι λες?Να σου κάνω πλάκα?
Δ:Δεν το πιστεύω!Στους άλλους το είπες?Η Νόρα το ξέρει?
Λ:Όχι ακόμα!Μην πεις τίποτα.Θέλω να της κάνω έκπληξη!
Δ:Κατάλαβα, κατάλαβα!
Λ:Χαίρομαι!.Λοιπόν, σε κλείνω τώρα.Τα λέμε Δάφνη μου.
Δ:Τα λέμε.Έτσι κι αλλιώς, έχουμε καιρό.
Λ:Μια ολόκληρη ζωή!

Λίγη ώρα αργότερα, ο Λουκάς βρισκόταν έξω από το σπίτι της Νόρας.
''Κι αν είναι μέσα ο Μπέλλος?''σκέφτηκε.''Δεν έχω καμία όρεξη να δω τρον Μήτσουλα αυτή τη στιγμή.Σιγά μην δεν είναι στο σπίτι τους.Σάββατο πρωί και λείπει?Όπως και να έχει, εγώ θέλω να δω τη Νόρα μου, που τώρα θα έγινε Νόρα του.''Σ'αυτή τη σκέψη, του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.Για μια στιγμή σκέφτηκε να φύγει αλλά δεν το έκανε.Του έλλειπε πολύ η Νόρα και τώρα που βρισκόταν τόσο κοντά της, τίποτα δεν μπορούσε να τον εμποδίσει.Έτσι αποφάσισε να χτυπήσει το κουδούνι.

Η Νόρα βρισκόταν στον καναπ[έ της κι έπινε καφέ όταν άκουσε το κουδούνι.
Ν:Ποιος να είναι πρωί-πρωί?

Όταν άνοιξε την πόρτα, δεν πίστευε στα μάτια της.Ο Λουκάκος της ήταν μπροστά της μετά από τόσο καιρό!Αυτό που ευχόταν σχεδόν καθημερινά!Για μια στιγμή κοκκάλωσε, δεν ήξερε τι να κάνει.Μόνο για ένα-δύο δευτερόλεπτα βέβαια, καθώς μετά έπεσε στην αγκαλιά του κι εκείνος άρχισε να τη στριφογυρίζει!Λίγο αργότερα, όταν κατάλαβαν πως είχαν γίνει θέαμα σε όλη την πολυκατοικία, αποφάσισαν να μπουν μέσα στο σπίτι.

Ν:Λουκά, δεν το πιστεύω ότι είσαι εδώ!
Λ:Καλά θα κάνεις να το πιστέψεις η λίθια κοκκινομάλλα!
Ν:Μου έλλειψες ρε βλάκα, το ξέρεις?
Λ:Και εμένα μου έλλειψες ρε χαζό!(η Νόρα πέφτει στη αγκαλιά του.Λίγο αργότερα αποτραβιέται)
Ν:Πως και μας έκανες την τιμή?Σου το επέτρεψε το Νταιζουλίνι?
Λ:Χωρίσαμε!
Ν:ΤΙ????????
Λ:Αυτό που άκουσες!
Ν:Πλάκα μου κάνεις, έτσι?
Λ:Δεν με πιστεύεις?
Ν:Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύομαι λίγο.
Λ:Πάρε το χρόνο σου.Έτσι κι αλλιώς, έχουμε χρόνο μπροστά μας.
Ν:Τι εννοείς?
Λ:Μετακομίζω πάλι στην Αθήνα!
Ν:Δεν μου κάνεις πλάκα, έτσι?
Λ:Όχι βέβαια!
Ν:Και πώς χώρισες με την Νταιζάρα?
Λ:Αμέσως κουτσομπόλα!Εκεί το μυαλό σου!
Ν:Εγώ φταίω που ενδιαφέρομαι ρε!
Λ:Καλά, καλά.Ας μην μαλώσουμε ακόμα δεν ήρθα!
Ν:Θες να πρωτοτυπήσουμε, ε?
Λ:Για πρώτη μέρα.Μετά βλέπουμε!
Ν:Λέω να σου κάνω τη χάρη μιας και είναι η πρώ τη σου μέρα εδώ.Θα μου πεις τώρα γιατί χωρίσατε?
ΛΟ Λουκάς της λέει όλη την ιστορία)Κατάλαβες τώρα?
ΝΗ Νόρα δείχνει σοκαρισμένη)Τι να καταλάβω ρε Λουκά?Ήξερα ότι είναι ικανή για τα πάντα αλλά δεν πίστευα ότι θα έφτανε σε αυτό το σημείο.
Λ:Δεν λες πάλι καλά που τη γλίτωσα έστω και καθυστερημένα?
Ν:Αυτό να μου πεις!
Λ:Άστα τώρα τα δικά μου και πες μου τα δικά σου.Πώς τον έχεις τον Μήτσο?
Ν:Δεν τον έχω.
Λ:Τι εννοείς?
Ν:Εννοώ ότι έχω να μάθω νέα του πάνω από ένα χρόνο.
Λ:Γιατί?Δεν παντρευτήκατε?
Ν:Ο αρραβώνας διαλύθηκε.
Λ:Γιατί, τι σου έκανε?
Ν:Τίποτα.
Λ:Τότε γιατί χωρίσατε?
Ν:Γιατί δεν ταιριάζαμε Λουκά!Και μην μου πεις ότι δεν σου πέρασε από το μυαλό!
Λ:Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυταιριάζατε αλλά...
Ν:Δεν έχει αλλά.Δεν σηκώνω κουβέντα!
Λ:Καλά, δεν είπα τίποτα!
Ν:Έτοιμος ήσουνα!
Λ:Αυτό είναι αλήθεια αλλά τελικά δεν μίλησα καθόλου.
Ν:Για να αλλάξουμε θέμα, τι θα κάνεις τώρα που γύρισες?
Λ:Θα βρω να καλό κορίτσι για να παντρευτώ.
Ν:Λουκά,σοβαρέψου!
Λ:Καλά!
Ν:Λοιπόν, τι σκέφτεσαι να κάνεις?
Λ:Αρχικά θα πιάσω μια δουλειά και μετά θα βρω ένα σπιτάκι.
Ν:Τι, δεν γυρίσεις στο γραφείο μας?
Λ:Με θέλεις?
Ν:Εννοείται!Τι ερώτηση είναι αυτή?
Λ:Θα το σκεφτώ!
Ν:Τι να σκεφτείς ρε?Δεν θα κάνουν και ουρά για σένα.
Λ:Ποτέ δεν ξέρεις!
Ν:Ας μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας Λουκάκο!Δεν έχεις και άλλη επιλογή!
Λ:Μπορώ να γυρίσω στο Ρούσσο.
Ν:Θα αφήσεις εμένα και το γραφειάκι μας για να γυρίσεις στο Ρούσσο?
Λ:Πλάκα σου κάνω βρε!Αντέχω εγώ μακριά σου?
Ν:Μια χαρά άντεξες τόσο καιρό!Ούτε ένα τηλέφωνο δεν με πήρες!
Λ:Νομίζω ότι καταλαβαίνεις το λόγο.Δεν ήθελα να στενοχωρηθείς περισσότερο!
Ν:Δεν θα πέθαινα από τη στεναχώρια αν μου τηλεφωνούσες πού και πού Λουκά!
Λ:Πάει, πέρασαν τώρα αυτά.Μην τα σκέφτεσαι!
Ν:Δίκιο έχεις!Και τώρα πού θα μείνεις?
Λ:Έχω κλείσει δωμάτιο σε ξενοδοχείο.
Ν:Σιγά μην μείνεις στο ξενοδοχείο!
Λ:Και πού θα μείνω?
Ν:Στο σπίτι μου!Θα σε φιλοξενήσω εγώ!
Λ:Πάλι στον καναπέ θα τη βγάλω ρε Νόρα?Δεν με λυπάσαι καθόλου?
Ν:Δεν σου έλλειψε ο καναπές μου?
Λ:Η αλήθεια είναι τον νοστάλγησα λίγο.
Ν:Είδες?
Λ:Από την άλλη βέβαια, η πλάτη μου δεν έχει και τις καλύτερες αναμνήσεις!
Ν:Θες να κοιμηθώ εγώ στον καναπέ?
Λ:Πολύ βολική σε βρίσκω!
Ν:Για πρώτη βραδιά.Μην νομίζεις ότι θα ξαναϋπάρξει τέτοια ευκαιρία!
Λ:Δεν περίμενα τίποτα καλύτερο!Αλλά έχω άλλη πρόταση να κάνω!
Ν:Για ρίχ'την!
Λ:Τι λες να κοιμηθούμε και οι δύο μέσα?Δεν θα σε ενοχλήσω καθόλου.Σε λυπάμαι για να σε βάλω να κοιμηθείς στον καναπέ.
Ν:Άσε τις χαζομάρες Λουκάκο!Λοιπόν, να στρώσω τον καναπέ?
Λ:Σε λίγο.Κάτσε να μιλήσουμε λίγο πρώτα!
Ν:Τι θέλεις να πούμε?
Λ:Να μου πεις τα νέα σου.Να με ενημερώσεις και για τις εξελίξεις.
Ν:Λοιπόν, για να δούμε τι έχουμε...


Η Νόρα και ο Λουκάς δεν κοιμήθηκαν καθόλου.Όλο το βράδυ συζητούσαν τα νέα τους και όλα όσα είχαν συμβεί από τότε που οι δρόμοι τους χώρισαν.Μόνο τα ξημερώματα τους πήρε ο ύπνος και κοιμήθηκαν αγκαλιά στον καναπέ.Τελικά, κανείς δεν πήγε στο κρεβάτι εκείνο το βράδυ...
Κανείς τότε δεν πίστευε ότι θα ξανασυναντηθούν, πόσο μάλλον κάτω από αυτές τις συνθήκες αλλά η ζωή δεν φέρνει τα πράγματα όπως τα περιμένεις.Η Νόρα και ο Λουκάς άντεξαν τόσο καιρό χώρια αλλά αντί να ξεχνάν σιγά-σιγά, ο ένας αγαπούσε τον άλλο όλο και περισσότερο.Και τώρα η μοίρα τους φέρνει ξανά μαζί.Τι θα γίνει άραγε?Θα έχουν το θάρρος να που όσα δεν είπαν τόσα χρόνια?Ή μήπως όχι?


ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ!!!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ


Το προηγούμενο βράδυ, η Νόρα και ο Λουκάς είχαν κοιμηθεί στον καναπέ.Το ξημέρωμα τους βρήκε αγκαλιασμένους.
Η Νόρα αρχίζει να ξυπνάει.Ανοίγει τα μάτια της και δίπλα της βλέπει τον Λουκά.Στην αρχή παραξενέφτηκε αλλά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου πέρασε από το μυαλό της η χθεσινή μέρα και ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της.
Ο Λουκάς άνοιξε τα μάτια του και την αντίκρισε στην αγκαλιά του να τον κοιτάει με το πιο ωραίο χαμόγελο που είχε δει στη ζωή του.Δεν μπορούσε παρά να της το ανταποδώσει.

Ν:Καλημέρα.
Λ:Καλημέρα.Τι έγινε?Μας πήρε ο ύπνος στον καναπέ?Είχες δεν είχες, πάλι εδώ την έβγαλα!
Ν:Κάτι έπαθες τώρα!
Λ:Ε βέβαια!Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, έτσι δεν είναι?
Ν:Ακριβώς!Τι μου παραπονιέσαι λοιπόν?
Λ:Τουλάχιστον το παραδέχεσαι.
Ν:Ποιο?
Λ:Το τι έχω περάσει πώνω σε αυτόν τον παλιοκαναπέ!
Ν:Μια χαρά έχεις περάσει, μην μιλάς καθόλου.
Λ:Αφού δεν έχω πάθει τίποτα με τη μέση μου ακόμη.Πάλι καλά να λες!
Ν:Σιγά μωρέ το ευαίσθητο το μωρό μην πάθει τίποτα!
Λ:Αυτό είναι το ευχαριστώ για όλες αυτές τις νύχτες που πέρασα εδώ πάνω?
Ν:Θέλεις να σου κάνω έναν καφέ?
Λ:Δωροδοκία είναι αυτό τωρα?
Ν:Όχι, απλώς θα κάνω για μένα και σκέφτηκα ότι θα θέλεις κι εσύ.
Λ:Πάλι καλά που το θυμήθηκες ότι είμαι κι εγώ εδώ!
Ν:Δεν ξεχνιέσαι εύκολα εσύ.Λοιπόν, να σου κάνω?
Λ:Καφέ θα κάνεις ή θα πέσει και τίποτα άλλο μέσα και θα πάθω καμι΄λα δηλητηρίαση πρωινιάτικα?
Ν:δεν το πιασα αυτό!
Λ:Δεν ήσουν και ποτέ καλή στη μαγειρική για να σ'εμπιστευτώ!
Ν:Και πώ ξέρεις ότι δεν έχω βελτιωθεί τώρα?
Λ:Έχεις βελτιωθεί?
Ν:Όχι.
Λ:Τότε γιατί το είπες?
Ν:Για να σε προβληματίσω, θέλει κι ερώτημα?
Λ:Μας υποχρέωσες τώρα.Κοίτα να τον κάνεις κανονικό τον καφέ έτσι?
Ν:Κατά λάθος δεν θα μου πέσει τίποτα, αλλά με βάζεις σε πειρασμό για να μου πέσει κάτι εκ προθέσεως!
Ν:Μήπως να τον έφτιαχνα εγώ τον καφέ?
Λ:Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα τώρα που το σκέφτομαι!
Ν:Και όταν τελειώσεις με τον καφέ, πάρε και τη σφουγγαρίστρα γιατί έχει πιάσει λίγη σκόνη το παρκέ!
Λ:Δεν μας παρατάς Νόρα!
Ν:Εγώ φταίω ή εσύ, που πήγα να σου φτιάξω έναν καφέ και με πήρες απ' τα μούτρα!
Λ:Έχεις και μια προϊστορία.Μην το ξεχνάς αυτό.
Ν:Ορίστε ο καφές σου Λουκά!
Λ:Να τον πιω?
Ν:Ελεύθερα!Δεν είναι δηλητήριο!
Λ:Αυτό παίζεται!
Ν:Δεν θέλεις να το διαλευκάνεις το μυστήριο λοιπόν?
Λ:Ωχ!!!(πίνει λίγο)Καλό τον έκανες!
Ν:Σου το είπα ότι έχω βελτιωθεί!Μου άσκησε καλή επιρροή ο Δημήτρης!
Λ:Θα σου ΄λεγα τώρα για το Μήτσο αλλά πίνω καφέ και δεν θέλω να ξεράσω!
Ν:Μιλάς έτσι για τη μεγάλη σου συμπάθεια?Εσύ δεν μου έλεγες ότι είναι κελεπούρι?
Λ:Εγώ το έλεγα αυτό?
Ν:Ναι, εσύ.
Λ:Άλλαξα γνώμη, τι να κάνουμε?
Ν:Καλά!

Το κινητό του Λουκά χτυπάει.

Λ:Παρακαλώ?
Δ:Έλα Λουκά μου, τι κάνεις?
Λ:Μια χαρά, εσύ?
Δ:Καλά.Πού είσαι?
Λ:Στο σπίτι της Νόρας.
Δ:Ωραία.Θα της το πεις εσύ.
Λ:Το ποιο?
Δ:Αποφασίσαμε με τον Νικόλα να κάνουμε ένα πάρτι για την επιστροφή σου και σε πήρα για να σου το πω.Τι λες?
Λ:πολύ ωραία ιδέα Δάφνη μου.Είσαι σίγουρη ότι συμφώνησε ο ΝΙκόλας?
Δ:Ναι.Ψέμματα σου λέω?
Λ:Εντάξει.Κανόνισέ το για σήμερα το βράδυ.
Δ:Εντάξει Λουκά μου.Πες το και στη Νόρα.
Λ:Θα της το πω, μην ανησυχείς.Γειά σου Δαφνούλα.(κλείνει το τηλέφωνο)
Ν:Τι σου είπε?
Λ:μου έκανε ερωτική εξομολόγηση.Λέει ότι μόλις με ξαναείδε κατάλαβε πόσο ερωτευμένη είναι μαζί μου.
Ν:Άη στο διάολο Λουκά!
Λ:Αργότερα.Τώρα βαριέμαι.
Ν:Θα μου πεις τώρα τι ήθελε να σου πει?
Λ:Ήθελε να με ενημερώσει ότι θα κάνουν σήμερα γιορτή για την επιστροφή μου αλλά εσύ δεν είσαι καλεσμένη.
Ν:Γιατί?
Λ:Επειδή με διαολόστειλες και τώρα σου κρατάω μούτρα!
Ν:Πλάκα μου κάνεις?
Λ:Καθόλου.Μιλάω σοβαρότατα.
Ν:Δεν θα έχεις μαζί σου εμένα?Την κολλητή σου επί τόσα χρόνια?
Λ:Όχι.
Ν:Είσαι ηλίθιος!
Λ:Εσύ είσαι ηλίθια και πολύ μάλιστα.
Ν:Βλάκα!
Λ:Έλα εδώ ρε χαζό!(προσπαθεί να την αγκαλιάσει)
Ν:Άσε με ρε Λουκά!
Λ:Όχι, δεν σε αφήνω.Είναι δυνατόν ρε χαζό να παώ εγώ χωρίς εσένα?
Ν:Όλα τα περιμένω από σένα!
Λ:Όλα εκτός από αυτό.
Ν:Είσαι σίγουρος?
Λ:Απόλυτα.Όμως πρέπει να φύγω.
Ν:πού θα πας?
Λ:Θα περάσω από τό ξενοδοχείο να κάνω ένα μπανάκι, να ετοιμαστώ για το βράδυ και θα περάσω να σε πάρω.
Ν:Περίμενε.έχουμε τόσο χρόνο μπροστά μας μέχρι το βράδυ.
Λ:Αν πάμε βράδυ ο Νικόλας θα αρχίσει τις υστερίες πάλι.
Ν:Καλύτερα.Θα έχουμε κάτι να γελάμε!
Λ:Νοράκι εξελίσσεσαι πολύ γρήγορα βλέπω!
Ν:Οι κακές συναναστροφές βλέπεις!
Λ:Ασχολίαστο!
Ν:Και καλά κάνει!

Το μεσημέρι ο Λουκάς έφυγε από το σπίτι της Νόρας και στις 9, όπως είχαν συμφωνήσει, πέρασε να την πάρει.Η Νόρα όμως δεν ήταν έτοιμη.Έτσι τον υποδέχτηκε με το νυχτικό της.

Λ:Ακόμα έτσι είσαι?
Ν:Δεν πρόλαβα να ντυθώ ακόμα.
Λ:Γιατί, τι έκανες τόση ώρα?
Ν:Εντύπωση!
Λ:Γελάσαμε και σήμερα!Γιατί δεν ετοιμάστηκες πιο πριν?
Ν:Δεν ήξερα τι να βάλω!
Λ:Ρούχα Νόρα, ρούχα!
Ν:Χαίρω πολύ!Δεν έβρισκα κάτι κατάλληλο για την περίσταση.
Λ:Δεν θα βγάλω άκρη σήμερα!Τουλάχιστον τώρα βρήκες?
Ν:Ναι, μην ανησυχείς!
Λ:Πάλι καλά!Τρέξε να ντυθείς και πάμε!Θα έχει πάθει υστερία ο άλλος!
Ν:Τι πρωτότυπο!

Σε λίγο η Νόρα εμφανίστηκε με ένα σατέν κολλητό παντελόνι και μια μπλούζα με αρκετά ανοιχτό ντεκολτέ!Ο Λουκάς μόλις την είδε άσπρισε.

Λ:Πω πω πω, τι θα κυκλοφορήσω εγώ σήμερα!
Ν:Μια θεά!
Λ:Ψωνάρα!
Ν:Ρεαλίστρια θα με έλεγα.
Λ:Το προσπερνώ.Έλα πάμε.
Ν:Πάμε.

Σε μισή ώρα βρισκόντουσαν στο σπίτι της Δάφνης.

Δ:Καλώς τους!(τους φιλαει όπως και η Εύα με το Νικόλα)Γιατί αργαήσατε τόσο?
Ν:Είχε κίνηση.
Λ:Τι είχε?
Ν:Κίνηση Λουκά!
Λ:Έτσι το λέμε τώρα!
Ε:Δεν είχε κίνηση?
Λ:Είχε και πολλή μάλιστα.Αλλά όχι στο δρόμο, στη ντουλάπα.
Ν:Λουκά, δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες.
Λ:Δεν σε συμφέρει ε?
Ε:Θα μας πείτε κι εμάς τι έγινε ρε παιδιά?
Λ:Η Νόρα, δεν ήξερε τι να φορέσει.
Δ:Τα γνωστά!
Λ:Εσύ ταρίφα γιατί δεν μιλάς?
ΝΙΚ:Επειοδή νομίζω ότι το κάνατε επίτηδες για να χάσω τον ύπνο μου πάλι!
Λ:Ορίστε ο καληνυχτάκιας!Όλοι τον ύπνο σου σκεφτόμαστε νομίζεις αγόρι μου?
ΝΙΚ:Λουκά άη στο διάολο!
Λ:Πάλι?Έχει βαρεθεί να με βλέπει σήμερα!
Δ:Ποιος άλλος σε διαολόστειλε Λουκά μου?
Ε:Τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμμίδια Δάφνη μου τώρα!
Ν:Το τραβούσε ο οργανισμός σου, δεν φταίω εγώ!
Λ:Εσύ?Προς Θεού!
Δ:Δεν καθόμαστε παιδιά να φάμε?
ΝΙΚ:Τον ταϊζουμε τον κύριο για να μιλάει κι από πάνω!
Δ:Νικόλα συταμάτα τώρα!
ΝΙΚ:Δεν μπορώ.Έχει δίκιο η Νόρα.Το τραβάει ο οργανισμός του!
Ν:Πες τα Νικόλα μου!
Λ:Σιγά που θα συμφωνούσες μαζί του σε κάτι άλλο εσύ!
Ν:Την αλήθεια λέω!
Λ:Καλά!
Δ:Να τρώμε σιγά-σιγά.Θα κρυώσουν τα φαγητά!

Η ώρα κύλησε ευχάριστα.Υπήρχαν μικροδιαφωνίες αλλά όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι για την επιστροφή του Λουκά κι εκείνος πολύ χαρούμενος που ήταν πάλι μαζί με την παρέα του...


ΤΕΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Ελπίζω να σας άρεσε!!!

παρα πολυ ωραιο Νορακι μου!συγκινιθηκα πραγματικα!παραλιγο να κλαψω!μην μου τα κανεις αυτα ξανα οκ?!τελειο περιμενω συνεχεια!

nora1a έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ


Το προηγούμενο βράδυ, η Νόρα και ο Λουκάς είχαν κοιμηθεί στον καναπέ.Το ξημέρωμα τους βρήκε αγκαλιασμένους.
Η Νόρα αρχίζει να ξυπνάει.Ανοίγει τα μάτια της και δίπλα της βλέπει τον Λουκά.Στην αρχή παραξενέφτηκε αλλά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου πέρασε από το μυαλό της η χθεσινή μέρα και ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της.
Ο Λουκάς άνοιξε τα μάτια του και την αντίκρισε στην αγκαλιά του να τον κοιτάει με το πιο ωραίο χαμόγελο που είχε δει στη ζωή του.Δεν μπορούσε παρά να της το ανταποδώσει.

Ν:Καλημέρα.
Λ:Καλημέρα.Τι έγινε?Μας πήρε ο ύπνος στον καναπέ?Είχες δεν είχες, πάλι εδώ την έβγαλα!
Ν:Κάτι έπαθες τώρα!
Λ:Ε βέβαια!Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, έτσι δεν είναι?
Ν:Ακριβώς!Τι μου παραπονιέσαι λοιπόν?
Λ:Τουλάχιστον το παραδέχεσαι.
Ν:Ποιο?
Λ:Το τι έχω περάσει πώνω σε αυτόν τον παλιοκαναπέ!
Ν:Μια χαρά έχεις περάσει, μην μιλάς καθόλου.
Λ:Αφού δεν έχω πάθει τίποτα με τη μέση μου ακόμη.Πάλι καλά να λες!
Ν:Σιγά μωρέ το ευαίσθητο το μωρό μην πάθει τίποτα!
Λ:Αυτό είναι το ευχαριστώ για όλες αυτές τις νύχτες που πέρασα εδώ πάνω?
Ν:Θέλεις να σου κάνω έναν καφέ?
Λ:Δωροδοκία είναι αυτό τωρα?
Ν:Όχι, απλώς θα κάνω για μένα και σκέφτηκα ότι θα θέλεις κι εσύ.
Λ:Πάλι καλά που το θυμήθηκες ότι είμαι κι εγώ εδώ!
Ν:Δεν ξεχνιέσαι εύκολα εσύ.Λοιπόν, να σου κάνω?
Λ:Καφέ θα κάνεις ή θα πέσει και τίποτα άλλο μέσα και θα πάθω καμι΄λα δηλητηρίαση πρωινιάτικα?
Ν:δεν το πιασα αυτό!
Λ:Δεν ήσουν και ποτέ καλή στη μαγειρική για να σ'εμπιστευτώ!
Ν:Και πώ ξέρεις ότι δεν έχω βελτιωθεί τώρα?
Λ:Έχεις βελτιωθεί?
Ν:Όχι.
Λ:Τότε γιατί το είπες?
Ν:Για να σε προβληματίσω, θέλει κι ερώτημα?
Λ:Μας υποχρέωσες τώρα.Κοίτα να τον κάνεις κανονικό τον καφέ έτσι?
Ν:Κατά λάθος δεν θα μου πέσει τίποτα, αλλά με βάζεις σε πειρασμό για να μου πέσει κάτι εκ προθέσεως!
Ν:Μήπως να τον έφτιαχνα εγώ τον καφέ?
Λ:Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα τώρα που το σκέφτομαι!
Ν:Και όταν τελειώσεις με τον καφέ, πάρε και τη σφουγγαρίστρα γιατί έχει πιάσει λίγη σκόνη το παρκέ!
Λ:Δεν μας παρατάς Νόρα!
Ν:Εγώ φταίω ή εσύ, που πήγα να σου φτιάξω έναν καφέ και με πήρες απ' τα μούτρα!
Λ:Έχεις και μια προϊστορία.Μην το ξεχνάς αυτό.
Ν:Ορίστε ο καφές σου Λουκά!
Λ:Να τον πιω?
Ν:Ελεύθερα!Δεν είναι δηλητήριο!
Λ:Αυτό παίζεται!
Ν:Δεν θέλεις να το διαλευκάνεις το μυστήριο λοιπόν?
Λ:Ωχ!!!(πίνει λίγο)Καλό τον έκανες!
Ν:Σου το είπα ότι έχω βελτιωθεί!Μου άσκησε καλή επιρροή ο Δημήτρης!
Λ:Θα σου ΄λεγα τώρα για το Μήτσο αλλά πίνω καφέ και δεν θέλω να ξεράσω!
Ν:Μιλάς έτσι για τη μεγάλη σου συμπάθεια?Εσύ δεν μου έλεγες ότι είναι κελεπούρι?
Λ:Εγώ το έλεγα αυτό?
Ν:Ναι, εσύ.
Λ:Άλλαξα γνώμη, τι να κάνουμε?
Ν:Καλά!

Το κινητό του Λουκά χτυπάει.

Λ:Παρακαλώ?
Δ:Έλα Λουκά μου, τι κάνεις?
Λ:Μια χαρά, εσύ?
Δ:Καλά.Πού είσαι?
Λ:Στο σπίτι της Νόρας.
Δ:Ωραία.Θα της το πεις εσύ.
Λ:Το ποιο?
Δ:Αποφασίσαμε με τον Νικόλα να κάνουμε ένα πάρτι για την επιστροφή σου και σε πήρα για να σου το πω.Τι λες?
Λ:πολύ ωραία ιδέα Δάφνη μου.Είσαι σίγουρη ότι συμφώνησε ο ΝΙκόλας?
Δ:Ναι.Ψέμματα σου λέω?
Λ:Εντάξει.Κανόνισέ το για σήμερα το βράδυ.
Δ:Εντάξει Λουκά μου.Πες το και στη Νόρα.
Λ:Θα της το πω, μην ανησυχείς.Γειά σου Δαφνούλα.(κλείνει το τηλέφωνο)
Ν:Τι σου είπε?
Λ:μου έκανε ερωτική εξομολόγηση.Λέει ότι μόλις με ξαναείδε κατάλαβε πόσο ερωτευμένη είναι μαζί μου.
Ν:Άη στο διάολο Λουκά!
Λ:Αργότερα.Τώρα βαριέμαι.
Ν:Θα μου πεις τώρα τι ήθελε να σου πει?
Λ:Ήθελε να με ενημερώσει ότι θα κάνουν σήμερα γιορτή για την επιστροφή μου αλλά εσύ δεν είσαι καλεσμένη.
Ν:Γιατί?
Λ:Επειδή με διαολόστειλες και τώρα σου κρατάω μούτρα!
Ν:Πλάκα μου κάνεις?
Λ:Καθόλου.Μιλάω σοβαρότατα.
Ν:Δεν θα έχεις μαζί σου εμένα?Την κολλητή σου επί τόσα χρόνια?
Λ:Όχι.
Ν:Είσαι ηλίθιος!
Λ:Εσύ είσαι ηλίθια και πολύ μάλιστα.
Ν:Βλάκα!
Λ:Έλα εδώ ρε χαζό!(προσπαθεί να την αγκαλιάσει)
Ν:Άσε με ρε Λουκά!
Λ:Όχι, δεν σε αφήνω.Είναι δυνατόν ρε χαζό να παώ εγώ χωρίς εσένα?
Ν:Όλα τα περιμένω από σένα!
Λ:Όλα εκτός από αυτό.
Ν:Είσαι σίγουρος?
Λ:Απόλυτα.Όμως πρέπει να φύγω.
Ν:πού θα πας?
Λ:Θα περάσω από τό ξενοδοχείο να κάνω ένα μπανάκι, να ετοιμαστώ για το βράδυ και θα περάσω να σε πάρω.
Ν:Περίμενε.έχουμε τόσο χρόνο μπροστά μας μέχρι το βράδυ.
Λ:Αν πάμε βράδυ ο Νικόλας θα αρχίσει τις υστερίες πάλι.
Ν:Καλύτερα.Θα έχουμε κάτι να γελάμε!
Λ:Νοράκι εξελίσσεσαι πολύ γρήγορα βλέπω!
Ν:Οι κακές συναναστροφές βλέπεις!
Λ:Ασχολίαστο!
Ν:Και καλά κάνει!

Το μεσημέρι ο Λουκάς έφυγε από το σπίτι της Νόρας και στις 9, όπως είχαν συμφωνήσει, πέρασε να την πάρει.Η Νόρα όμως δεν ήταν έτοιμη.Έτσι τον υποδέχτηκε με το νυχτικό της.

Λ:Ακόμα έτσι είσαι?
Ν:Δεν πρόλαβα να ντυθώ ακόμα.
Λ:Γιατί, τι έκανες τόση ώρα?
Ν:Εντύπωση!
Λ:Γελάσαμε και σήμερα!Γιατί δεν ετοιμάστηκες πιο πριν?
Ν:Δεν ήξερα τι να βάλω!
Λ:Ρούχα Νόρα, ρούχα!
Ν:Χαίρω πολύ!Δεν έβρισκα κάτι κατάλληλο για την περίσταση.
Λ:Δεν θα βγάλω άκρη σήμερα!Τουλάχιστον τώρα βρήκες?
Ν:Ναι, μην ανησυχείς!
Λ:Πάλι καλά!Τρέξε να ντυθείς και πάμε!Θα έχει πάθει υστερία ο άλλος!
Ν:Τι πρωτότυπο!

Σε λίγο η Νόρα εμφανίστηκε με ένα σατέν κολλητό παντελόνι και μια μπλούζα με αρκετά ανοιχτό ντεκολτέ!Ο Λουκάς μόλις την είδε άσπρισε.

Λ:Πω πω πω, τι θα κυκλοφορήσω εγώ σήμερα!
Ν:Μια θεά!
Λ:Ψωνάρα!
Ν:Ρεαλίστρια θα με έλεγα.
Λ:Το προσπερνώ.Έλα πάμε.
Ν:Πάμε.

Σε μισή ώρα βρισκόντουσαν στο σπίτι της Δάφνης.

Δ:Καλώς τους!(τους φιλαει όπως και η Εύα με το Νικόλα)Γιατί αργαήσατε τόσο?
Ν:Είχε κίνηση.
Λ:Τι είχε?
Ν:Κίνηση Λουκά!
Λ:Έτσι το λέμε τώρα!
Ε:Δεν είχε κίνηση?
Λ:Είχε και πολλή μάλιστα.Αλλά όχι στο δρόμο, στη ντουλάπα.
Ν:Λουκά, δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες.
Λ:Δεν σε συμφέρει ε?
Ε:Θα μας πείτε κι εμάς τι έγινε ρε παιδιά?
Λ:Η Νόρα, δεν ήξερε τι να φορέσει.
Δ:Τα γνωστά!
Λ:Εσύ ταρίφα γιατί δεν μιλάς?
ΝΙΚ:Επειοδή νομίζω ότι το κάνατε επίτηδες για να χάσω τον ύπνο μου πάλι!
Λ:Ορίστε ο καληνυχτάκιας!Όλοι τον ύπνο σου σκεφτόμαστε νομίζεις αγόρι μου?
ΝΙΚ:Λουκά άη στο διάολο!
Λ:Πάλι?Έχει βαρεθεί να με βλέπει σήμερα!
Δ:Ποιος άλλος σε διαολόστειλε Λουκά μου?
Ε:Τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμμίδια Δάφνη μου τώρα!
Ν:Το τραβούσε ο οργανισμός σου, δεν φταίω εγώ!
Λ:Εσύ?Προς Θεού!
Δ:Δεν καθόμαστε παιδιά να φάμε?
ΝΙΚ:Τον ταϊζουμε τον κύριο για να μιλάει κι από πάνω!
Δ:Νικόλα συταμάτα τώρα!
ΝΙΚ:Δεν μπορώ.Έχει δίκιο η Νόρα.Το τραβάει ο οργανισμός του!
Ν:Πες τα Νικόλα μου!
Λ:Σιγά που θα συμφωνούσες μαζί του σε κάτι άλλο εσύ!
Ν:Την αλήθεια λέω!
Λ:Καλά!
Δ:Να τρώμε σιγά-σιγά.Θα κρυώσουν τα φαγητά!

Η ώρα κύλησε ευχάριστα.Υπήρχαν μικροδιαφωνίες αλλά όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι για την επιστροφή του Λουκά κι εκείνος πολύ χαρούμενος που ήταν πάλι μαζί με την παρέα του...


ΤΕΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Ελπίζω να σας άρεσε!!!

διαβασα και το δευτερο κεφαλαιο και ειχε παρα πολυ φαση περιμενω το επομενο!μπραβο σου!

υγ:Αλλη φορα να τα κανεις πιο μικρα please !

norakiloukakos4ever έγραψε:παρα πολυ ωραιο Νορακι μου!συγκινιθηκα πραγματικα!παραλιγο να κλαψω!μην μου τα κανεις αυτα ξανα οκ?!τελειο περιμενω συνεχεια!

Σ'ευχαριστώ πολύ αγάπη! Δεν είχα σκοπό να υο βγάλω τόσο κλάψα και δεν ξέρω πώς τα κατάφερα! Θα προσπαθήσω να μην μου ξαναβγεί έτσι!

norakiloukakos4ever έγραψε:

nora1a έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ


Το προηγούμενο βράδυ, η Νόρα και ο Λουκάς είχαν κοιμηθεί στον καναπέ.Το ξημέρωμα τους βρήκε αγκαλιασμένους.
Η Νόρα αρχίζει να ξυπνάει.Ανοίγει τα μάτια της και δίπλα της βλέπει τον Λουκά.Στην αρχή παραξενέφτηκε αλλά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου πέρασε από το μυαλό της η χθεσινή μέρα και ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της.
Ο Λουκάς άνοιξε τα μάτια του και την αντίκρισε στην αγκαλιά του να τον κοιτάει με το πιο ωραίο χαμόγελο που είχε δει στη ζωή του.Δεν μπορούσε παρά να της το ανταποδώσει.

Ν:Καλημέρα.
Λ:Καλημέρα.Τι έγινε?Μας πήρε ο ύπνος στον καναπέ?Είχες δεν είχες, πάλι εδώ την έβγαλα!
Ν:Κάτι έπαθες τώρα!
Λ:Ε βέβαια!Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, έτσι δεν είναι?
Ν:Ακριβώς!Τι μου παραπονιέσαι λοιπόν?
Λ:Τουλάχιστον το παραδέχεσαι.
Ν:Ποιο?
Λ:Το τι έχω περάσει πώνω σε αυτόν τον παλιοκαναπέ!
Ν:Μια χαρά έχεις περάσει, μην μιλάς καθόλου.
Λ:Αφού δεν έχω πάθει τίποτα με τη μέση μου ακόμη.Πάλι καλά να λες!
Ν:Σιγά μωρέ το ευαίσθητο το μωρό μην πάθει τίποτα!
Λ:Αυτό είναι το ευχαριστώ για όλες αυτές τις νύχτες που πέρασα εδώ πάνω?
Ν:Θέλεις να σου κάνω έναν καφέ?
Λ:Δωροδοκία είναι αυτό τωρα?
Ν:Όχι, απλώς θα κάνω για μένα και σκέφτηκα ότι θα θέλεις κι εσύ.
Λ:Πάλι καλά που το θυμήθηκες ότι είμαι κι εγώ εδώ!
Ν:Δεν ξεχνιέσαι εύκολα εσύ.Λοιπόν, να σου κάνω?
Λ:Καφέ θα κάνεις ή θα πέσει και τίποτα άλλο μέσα και θα πάθω καμι΄λα δηλητηρίαση πρωινιάτικα?
Ν:δεν το πιασα αυτό!
Λ:Δεν ήσουν και ποτέ καλή στη μαγειρική για να σ'εμπιστευτώ!
Ν:Και πώ ξέρεις ότι δεν έχω βελτιωθεί τώρα?
Λ:Έχεις βελτιωθεί?
Ν:Όχι.
Λ:Τότε γιατί το είπες?
Ν:Για να σε προβληματίσω, θέλει κι ερώτημα?
Λ:Μας υποχρέωσες τώρα.Κοίτα να τον κάνεις κανονικό τον καφέ έτσι?
Ν:Κατά λάθος δεν θα μου πέσει τίποτα, αλλά με βάζεις σε πειρασμό για να μου πέσει κάτι εκ προθέσεως!
Ν:Μήπως να τον έφτιαχνα εγώ τον καφέ?
Λ:Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα τώρα που το σκέφτομαι!
Ν:Και όταν τελειώσεις με τον καφέ, πάρε και τη σφουγγαρίστρα γιατί έχει πιάσει λίγη σκόνη το παρκέ!
Λ:Δεν μας παρατάς Νόρα!
Ν:Εγώ φταίω ή εσύ, που πήγα να σου φτιάξω έναν καφέ και με πήρες απ' τα μούτρα!
Λ:Έχεις και μια προϊστορία.Μην το ξεχνάς αυτό.
Ν:Ορίστε ο καφές σου Λουκά!
Λ:Να τον πιω?
Ν:Ελεύθερα!Δεν είναι δηλητήριο!
Λ:Αυτό παίζεται!
Ν:Δεν θέλεις να το διαλευκάνεις το μυστήριο λοιπόν?
Λ:Ωχ!!!(πίνει λίγο)Καλό τον έκανες!
Ν:Σου το είπα ότι έχω βελτιωθεί!Μου άσκησε καλή επιρροή ο Δημήτρης!
Λ:Θα σου ΄λεγα τώρα για το Μήτσο αλλά πίνω καφέ και δεν θέλω να ξεράσω!
Ν:Μιλάς έτσι για τη μεγάλη σου συμπάθεια?Εσύ δεν μου έλεγες ότι είναι κελεπούρι?
Λ:Εγώ το έλεγα αυτό?
Ν:Ναι, εσύ.
Λ:Άλλαξα γνώμη, τι να κάνουμε?
Ν:Καλά!

Το κινητό του Λουκά χτυπάει.

Λ:Παρακαλώ?
Δ:Έλα Λουκά μου, τι κάνεις?
Λ:Μια χαρά, εσύ?
Δ:Καλά.Πού είσαι?
Λ:Στο σπίτι της Νόρας.
Δ:Ωραία.Θα της το πεις εσύ.
Λ:Το ποιο?
Δ:Αποφασίσαμε με τον Νικόλα να κάνουμε ένα πάρτι για την επιστροφή σου και σε πήρα για να σου το πω.Τι λες?
Λ:πολύ ωραία ιδέα Δάφνη μου.Είσαι σίγουρη ότι συμφώνησε ο ΝΙκόλας?
Δ:Ναι.Ψέμματα σου λέω?
Λ:Εντάξει.Κανόνισέ το για σήμερα το βράδυ.
Δ:Εντάξει Λουκά μου.Πες το και στη Νόρα.
Λ:Θα της το πω, μην ανησυχείς.Γειά σου Δαφνούλα.(κλείνει το τηλέφωνο)
Ν:Τι σου είπε?
Λ:μου έκανε ερωτική εξομολόγηση.Λέει ότι μόλις με ξαναείδε κατάλαβε πόσο ερωτευμένη είναι μαζί μου.
Ν:Άη στο διάολο Λουκά!
Λ:Αργότερα.Τώρα βαριέμαι.
Ν:Θα μου πεις τώρα τι ήθελε να σου πει?
Λ:Ήθελε να με ενημερώσει ότι θα κάνουν σήμερα γιορτή για την επιστροφή μου αλλά εσύ δεν είσαι καλεσμένη.
Ν:Γιατί?
Λ:Επειδή με διαολόστειλες και τώρα σου κρατάω μούτρα!
Ν:Πλάκα μου κάνεις?
Λ:Καθόλου.Μιλάω σοβαρότατα.
Ν:Δεν θα έχεις μαζί σου εμένα?Την κολλητή σου επί τόσα χρόνια?
Λ:Όχι.
Ν:Είσαι ηλίθιος!
Λ:Εσύ είσαι ηλίθια και πολύ μάλιστα.
Ν:Βλάκα!
Λ:Έλα εδώ ρε χαζό!(προσπαθεί να την αγκαλιάσει)
Ν:Άσε με ρε Λουκά!
Λ:Όχι, δεν σε αφήνω.Είναι δυνατόν ρε χαζό να παώ εγώ χωρίς εσένα?
Ν:Όλα τα περιμένω από σένα!
Λ:Όλα εκτός από αυτό.
Ν:Είσαι σίγουρος?
Λ:Απόλυτα.Όμως πρέπει να φύγω.
Ν:πού θα πας?
Λ:Θα περάσω από τό ξενοδοχείο να κάνω ένα μπανάκι, να ετοιμαστώ για το βράδυ και θα περάσω να σε πάρω.
Ν:Περίμενε.έχουμε τόσο χρόνο μπροστά μας μέχρι το βράδυ.
Λ:Αν πάμε βράδυ ο Νικόλας θα αρχίσει τις υστερίες πάλι.
Ν:Καλύτερα.Θα έχουμε κάτι να γελάμε!
Λ:Νοράκι εξελίσσεσαι πολύ γρήγορα βλέπω!
Ν:Οι κακές συναναστροφές βλέπεις!
Λ:Ασχολίαστο!
Ν:Και καλά κάνει!

Το μεσημέρι ο Λουκάς έφυγε από το σπίτι της Νόρας και στις 9, όπως είχαν συμφωνήσει, πέρασε να την πάρει.Η Νόρα όμως δεν ήταν έτοιμη.Έτσι τον υποδέχτηκε με το νυχτικό της.

Λ:Ακόμα έτσι είσαι?
Ν:Δεν πρόλαβα να ντυθώ ακόμα.
Λ:Γιατί, τι έκανες τόση ώρα?
Ν:Εντύπωση!
Λ:Γελάσαμε και σήμερα!Γιατί δεν ετοιμάστηκες πιο πριν?
Ν:Δεν ήξερα τι να βάλω!
Λ:Ρούχα Νόρα, ρούχα!
Ν:Χαίρω πολύ!Δεν έβρισκα κάτι κατάλληλο για την περίσταση.
Λ:Δεν θα βγάλω άκρη σήμερα!Τουλάχιστον τώρα βρήκες?
Ν:Ναι, μην ανησυχείς!
Λ:Πάλι καλά!Τρέξε να ντυθείς και πάμε!Θα έχει πάθει υστερία ο άλλος!
Ν:Τι πρωτότυπο!

Σε λίγο η Νόρα εμφανίστηκε με ένα σατέν κολλητό παντελόνι και μια μπλούζα με αρκετά ανοιχτό ντεκολτέ!Ο Λουκάς μόλις την είδε άσπρισε.

Λ:Πω πω πω, τι θα κυκλοφορήσω εγώ σήμερα!
Ν:Μια θεά!
Λ:Ψωνάρα!
Ν:Ρεαλίστρια θα με έλεγα.
Λ:Το προσπερνώ.Έλα πάμε.
Ν:Πάμε.

Σε μισή ώρα βρισκόντουσαν στο σπίτι της Δάφνης.

Δ:Καλώς τους!(τους φιλαει όπως και η Εύα με το Νικόλα)Γιατί αργαήσατε τόσο?
Ν:Είχε κίνηση.
Λ:Τι είχε?
Ν:Κίνηση Λουκά!
Λ:Έτσι το λέμε τώρα!
Ε:Δεν είχε κίνηση?
Λ:Είχε και πολλή μάλιστα.Αλλά όχι στο δρόμο, στη ντουλάπα.
Ν:Λουκά, δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες.
Λ:Δεν σε συμφέρει ε?
Ε:Θα μας πείτε κι εμάς τι έγινε ρε παιδιά?
Λ:Η Νόρα, δεν ήξερε τι να φορέσει.
Δ:Τα γνωστά!
Λ:Εσύ ταρίφα γιατί δεν μιλάς?
ΝΙΚ:Επειοδή νομίζω ότι το κάνατε επίτηδες για να χάσω τον ύπνο μου πάλι!
Λ:Ορίστε ο καληνυχτάκιας!Όλοι τον ύπνο σου σκεφτόμαστε νομίζεις αγόρι μου?
ΝΙΚ:Λουκά άη στο διάολο!
Λ:Πάλι?Έχει βαρεθεί να με βλέπει σήμερα!
Δ:Ποιος άλλος σε διαολόστειλε Λουκά μου?
Ε:Τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμμίδια Δάφνη μου τώρα!
Ν:Το τραβούσε ο οργανισμός σου, δεν φταίω εγώ!
Λ:Εσύ?Προς Θεού!
Δ:Δεν καθόμαστε παιδιά να φάμε?
ΝΙΚ:Τον ταϊζουμε τον κύριο για να μιλάει κι από πάνω!
Δ:Νικόλα συταμάτα τώρα!
ΝΙΚ:Δεν μπορώ.Έχει δίκιο η Νόρα.Το τραβάει ο οργανισμός του!
Ν:Πες τα Νικόλα μου!
Λ:Σιγά που θα συμφωνούσες μαζί του σε κάτι άλλο εσύ!
Ν:Την αλήθεια λέω!
Λ:Καλά!
Δ:Να τρώμε σιγά-σιγά.Θα κρυώσουν τα φαγητά!

Η ώρα κύλησε ευχάριστα.Υπήρχαν μικροδιαφωνίες αλλά όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι για την επιστροφή του Λουκά κι εκείνος πολύ χαρούμενος που ήταν πάλι μαζί με την παρέα του...


ΤΕΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Ελπίζω να σας άρεσε!!!

διαβασα και το δευτερο κεφαλαιο και ειχε παρα πολυ φαση περιμενω το επομενο!μπραβο σου!

υγ:Αλλη φορα να τα κανεις πιο μικρα please !

Χαίρομαι που σ'έκανα να γελάσεις μετά από το πρώτο που μου είπες πως σχεδόν έκλαψες!

Υ.γ. Τα έχω ήδη έτοιμα τα περισσότερα και είναι περίπου στο ίδιο μέγεθος!

[quote="nora1a"]

norakiloukakos4ever έγραψε:παρα πολυ ωραιο Νορακι μου!συγκινιθηκα πραγματικα!παραλιγο να κλαψω!μην μου τα κανεις αυτα ξανα οκ?!τελειο περιμενω συνεχεια!

Σ'ευχαριστώ πολύ αγάπη! Δεν είχα σκοπό να υο βγάλω τόσο κλάψα και δεν ξέρω πώς τα κατάφερα! Θα προσπαθήσω να μην μου ξαναβγεί έτσι! [/quote
οχι καλε ετσι να σου βγαινει να εχω κι εγω με κατι να ασχολουμε! παρακαλω!και παλι μπραβο σου!

nora1a έγραψε:

norakiloukakos4ever έγραψε:

nora1a έγραψε:ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ


Το προηγούμενο βράδυ, η Νόρα και ο Λουκάς είχαν κοιμηθεί στον καναπέ.Το ξημέρωμα τους βρήκε αγκαλιασμένους.
Η Νόρα αρχίζει να ξυπνάει.Ανοίγει τα μάτια της και δίπλα της βλέπει τον Λουκά.Στην αρχή παραξενέφτηκε αλλά μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου πέρασε από το μυαλό της η χθεσινή μέρα και ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της.
Ο Λουκάς άνοιξε τα μάτια του και την αντίκρισε στην αγκαλιά του να τον κοιτάει με το πιο ωραίο χαμόγελο που είχε δει στη ζωή του.Δεν μπορούσε παρά να της το ανταποδώσει.

Ν:Καλημέρα.
Λ:Καλημέρα.Τι έγινε?Μας πήρε ο ύπνος στον καναπέ?Είχες δεν είχες, πάλι εδώ την έβγαλα!
Ν:Κάτι έπαθες τώρα!
Λ:Ε βέβαια!Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια, έτσι δεν είναι?
Ν:Ακριβώς!Τι μου παραπονιέσαι λοιπόν?
Λ:Τουλάχιστον το παραδέχεσαι.
Ν:Ποιο?
Λ:Το τι έχω περάσει πώνω σε αυτόν τον παλιοκαναπέ!
Ν:Μια χαρά έχεις περάσει, μην μιλάς καθόλου.
Λ:Αφού δεν έχω πάθει τίποτα με τη μέση μου ακόμη.Πάλι καλά να λες!
Ν:Σιγά μωρέ το ευαίσθητο το μωρό μην πάθει τίποτα!
Λ:Αυτό είναι το ευχαριστώ για όλες αυτές τις νύχτες που πέρασα εδώ πάνω?
Ν:Θέλεις να σου κάνω έναν καφέ?
Λ:Δωροδοκία είναι αυτό τωρα?
Ν:Όχι, απλώς θα κάνω για μένα και σκέφτηκα ότι θα θέλεις κι εσύ.
Λ:Πάλι καλά που το θυμήθηκες ότι είμαι κι εγώ εδώ!
Ν:Δεν ξεχνιέσαι εύκολα εσύ.Λοιπόν, να σου κάνω?
Λ:Καφέ θα κάνεις ή θα πέσει και τίποτα άλλο μέσα και θα πάθω καμι΄λα δηλητηρίαση πρωινιάτικα?
Ν:δεν το πιασα αυτό!
Λ:Δεν ήσουν και ποτέ καλή στη μαγειρική για να σ'εμπιστευτώ!
Ν:Και πώ ξέρεις ότι δεν έχω βελτιωθεί τώρα?
Λ:Έχεις βελτιωθεί?
Ν:Όχι.
Λ:Τότε γιατί το είπες?
Ν:Για να σε προβληματίσω, θέλει κι ερώτημα?
Λ:Μας υποχρέωσες τώρα.Κοίτα να τον κάνεις κανονικό τον καφέ έτσι?
Ν:Κατά λάθος δεν θα μου πέσει τίποτα, αλλά με βάζεις σε πειρασμό για να μου πέσει κάτι εκ προθέσεως!
Ν:Μήπως να τον έφτιαχνα εγώ τον καφέ?
Λ:Δεν είναι καθόλου κακή ιδέα τώρα που το σκέφτομαι!
Ν:Και όταν τελειώσεις με τον καφέ, πάρε και τη σφουγγαρίστρα γιατί έχει πιάσει λίγη σκόνη το παρκέ!
Λ:Δεν μας παρατάς Νόρα!
Ν:Εγώ φταίω ή εσύ, που πήγα να σου φτιάξω έναν καφέ και με πήρες απ' τα μούτρα!
Λ:Έχεις και μια προϊστορία.Μην το ξεχνάς αυτό.
Ν:Ορίστε ο καφές σου Λουκά!
Λ:Να τον πιω?
Ν:Ελεύθερα!Δεν είναι δηλητήριο!
Λ:Αυτό παίζεται!
Ν:Δεν θέλεις να το διαλευκάνεις το μυστήριο λοιπόν?
Λ:Ωχ!!!(πίνει λίγο)Καλό τον έκανες!
Ν:Σου το είπα ότι έχω βελτιωθεί!Μου άσκησε καλή επιρροή ο Δημήτρης!
Λ:Θα σου ΄λεγα τώρα για το Μήτσο αλλά πίνω καφέ και δεν θέλω να ξεράσω!
Ν:Μιλάς έτσι για τη μεγάλη σου συμπάθεια?Εσύ δεν μου έλεγες ότι είναι κελεπούρι?
Λ:Εγώ το έλεγα αυτό?
Ν:Ναι, εσύ.
Λ:Άλλαξα γνώμη, τι να κάνουμε?
Ν:Καλά!

Το κινητό του Λουκά χτυπάει.

Λ:Παρακαλώ?
Δ:Έλα Λουκά μου, τι κάνεις?
Λ:Μια χαρά, εσύ?
Δ:Καλά.Πού είσαι?
Λ:Στο σπίτι της Νόρας.
Δ:Ωραία.Θα της το πεις εσύ.
Λ:Το ποιο?
Δ:Αποφασίσαμε με τον Νικόλα να κάνουμε ένα πάρτι για την επιστροφή σου και σε πήρα για να σου το πω.Τι λες?
Λ:πολύ ωραία ιδέα Δάφνη μου.Είσαι σίγουρη ότι συμφώνησε ο ΝΙκόλας?
Δ:Ναι.Ψέμματα σου λέω?
Λ:Εντάξει.Κανόνισέ το για σήμερα το βράδυ.
Δ:Εντάξει Λουκά μου.Πες το και στη Νόρα.
Λ:Θα της το πω, μην ανησυχείς.Γειά σου Δαφνούλα.(κλείνει το τηλέφωνο)
Ν:Τι σου είπε?
Λ:μου έκανε ερωτική εξομολόγηση.Λέει ότι μόλις με ξαναείδε κατάλαβε πόσο ερωτευμένη είναι μαζί μου.
Ν:Άη στο διάολο Λουκά!
Λ:Αργότερα.Τώρα βαριέμαι.
Ν:Θα μου πεις τώρα τι ήθελε να σου πει?
Λ:Ήθελε να με ενημερώσει ότι θα κάνουν σήμερα γιορτή για την επιστροφή μου αλλά εσύ δεν είσαι καλεσμένη.
Ν:Γιατί?
Λ:Επειδή με διαολόστειλες και τώρα σου κρατάω μούτρα!
Ν:Πλάκα μου κάνεις?
Λ:Καθόλου.Μιλάω σοβαρότατα.
Ν:Δεν θα έχεις μαζί σου εμένα?Την κολλητή σου επί τόσα χρόνια?
Λ:Όχι.
Ν:Είσαι ηλίθιος!
Λ:Εσύ είσαι ηλίθια και πολύ μάλιστα.
Ν:Βλάκα!
Λ:Έλα εδώ ρε χαζό!(προσπαθεί να την αγκαλιάσει)
Ν:Άσε με ρε Λουκά!
Λ:Όχι, δεν σε αφήνω.Είναι δυνατόν ρε χαζό να παώ εγώ χωρίς εσένα?
Ν:Όλα τα περιμένω από σένα!
Λ:Όλα εκτός από αυτό.
Ν:Είσαι σίγουρος?
Λ:Απόλυτα.Όμως πρέπει να φύγω.
Ν:πού θα πας?
Λ:Θα περάσω από τό ξενοδοχείο να κάνω ένα μπανάκι, να ετοιμαστώ για το βράδυ και θα περάσω να σε πάρω.
Ν:Περίμενε.έχουμε τόσο χρόνο μπροστά μας μέχρι το βράδυ.
Λ:Αν πάμε βράδυ ο Νικόλας θα αρχίσει τις υστερίες πάλι.
Ν:Καλύτερα.Θα έχουμε κάτι να γελάμε!
Λ:Νοράκι εξελίσσεσαι πολύ γρήγορα βλέπω!
Ν:Οι κακές συναναστροφές βλέπεις!
Λ:Ασχολίαστο!
Ν:Και καλά κάνει!

Το μεσημέρι ο Λουκάς έφυγε από το σπίτι της Νόρας και στις 9, όπως είχαν συμφωνήσει, πέρασε να την πάρει.Η Νόρα όμως δεν ήταν έτοιμη.Έτσι τον υποδέχτηκε με το νυχτικό της.

Λ:Ακόμα έτσι είσαι?
Ν:Δεν πρόλαβα να ντυθώ ακόμα.
Λ:Γιατί, τι έκανες τόση ώρα?
Ν:Εντύπωση!
Λ:Γελάσαμε και σήμερα!Γιατί δεν ετοιμάστηκες πιο πριν?
Ν:Δεν ήξερα τι να βάλω!
Λ:Ρούχα Νόρα, ρούχα!
Ν:Χαίρω πολύ!Δεν έβρισκα κάτι κατάλληλο για την περίσταση.
Λ:Δεν θα βγάλω άκρη σήμερα!Τουλάχιστον τώρα βρήκες?
Ν:Ναι, μην ανησυχείς!
Λ:Πάλι καλά!Τρέξε να ντυθείς και πάμε!Θα έχει πάθει υστερία ο άλλος!
Ν:Τι πρωτότυπο!

Σε λίγο η Νόρα εμφανίστηκε με ένα σατέν κολλητό παντελόνι και μια μπλούζα με αρκετά ανοιχτό ντεκολτέ!Ο Λουκάς μόλις την είδε άσπρισε.

Λ:Πω πω πω, τι θα κυκλοφορήσω εγώ σήμερα!
Ν:Μια θεά!
Λ:Ψωνάρα!
Ν:Ρεαλίστρια θα με έλεγα.
Λ:Το προσπερνώ.Έλα πάμε.
Ν:Πάμε.

Σε μισή ώρα βρισκόντουσαν στο σπίτι της Δάφνης.

Δ:Καλώς τους!(τους φιλαει όπως και η Εύα με το Νικόλα)Γιατί αργαήσατε τόσο?
Ν:Είχε κίνηση.
Λ:Τι είχε?
Ν:Κίνηση Λουκά!
Λ:Έτσι το λέμε τώρα!
Ε:Δεν είχε κίνηση?
Λ:Είχε και πολλή μάλιστα.Αλλά όχι στο δρόμο, στη ντουλάπα.
Ν:Λουκά, δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες.
Λ:Δεν σε συμφέρει ε?
Ε:Θα μας πείτε κι εμάς τι έγινε ρε παιδιά?
Λ:Η Νόρα, δεν ήξερε τι να φορέσει.
Δ:Τα γνωστά!
Λ:Εσύ ταρίφα γιατί δεν μιλάς?
ΝΙΚ:Επειοδή νομίζω ότι το κάνατε επίτηδες για να χάσω τον ύπνο μου πάλι!
Λ:Ορίστε ο καληνυχτάκιας!Όλοι τον ύπνο σου σκεφτόμαστε νομίζεις αγόρι μου?
ΝΙΚ:Λουκά άη στο διάολο!
Λ:Πάλι?Έχει βαρεθεί να με βλέπει σήμερα!
Δ:Ποιος άλλος σε διαολόστειλε Λουκά μου?
Ε:Τι κάνει νιαου νιάου στα κεραμμίδια Δάφνη μου τώρα!
Ν:Το τραβούσε ο οργανισμός σου, δεν φταίω εγώ!
Λ:Εσύ?Προς Θεού!
Δ:Δεν καθόμαστε παιδιά να φάμε?
ΝΙΚ:Τον ταϊζουμε τον κύριο για να μιλάει κι από πάνω!
Δ:Νικόλα συταμάτα τώρα!
ΝΙΚ:Δεν μπορώ.Έχει δίκιο η Νόρα.Το τραβάει ο οργανισμός του!
Ν:Πες τα Νικόλα μου!
Λ:Σιγά που θα συμφωνούσες μαζί του σε κάτι άλλο εσύ!
Ν:Την αλήθεια λέω!
Λ:Καλά!
Δ:Να τρώμε σιγά-σιγά.Θα κρυώσουν τα φαγητά!

Η ώρα κύλησε ευχάριστα.Υπήρχαν μικροδιαφωνίες αλλά όλοι ήταν πολύ χαρούμενοι για την επιστροφή του Λουκά κι εκείνος πολύ χαρούμενος που ήταν πάλι μαζί με την παρέα του...


ΤΕΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Ελπίζω να σας άρεσε!!!

διαβασα και το δευτερο κεφαλαιο και ειχε παρα πολυ φαση περιμενω το επομενο!μπραβο σου!

υγ:Αλλη φορα να τα κανεις πιο μικρα please !

Χαίρομαι που σ'έκανα να γελάσεις μετά από το πρώτο που μου είπες πως σχεδόν έκλαψες!

Υ.γ. Τα έχω ήδη έτοιμα τα περισσότερα και είναι περίπου στο ίδιο μέγεθος!

δεν θελω να ειναι στο ιδιο μεγεθος!

Αγαπη τελειο ηταν αν και το χω ξαναδειαβασει...

Vikoula noraki-loukas έγραψε:Αγαπη τελειο ηταν αν και το χω ξαναδειαβασει...

Το ξέρω πως το έχεις διαβάσει μέχρι ενός σημείου, γι'αυτό δεν θ'αργήσω να βάλω όλα όσα έχεις διαβάσει για ν'αρχήσω να ποστάρω και τα καινούρια!

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ


Η ώρα είχε περάσει αλλά η παρέα δεν είχε αποχωριστεί ακόμα.Αφού φάγανε και συζητήσανε τα νέα τους, αποφασίσανε να χορέψουν.Ένα σλόου κομμάτι τάνγκο ακουγόταν από το CD player.Ο Λουκάς τότε σηκώθηκε από την καρέκλα του, στάθηκε μπροστά στη Νόρα και της άπλωσε το χέρι του.

Λ:Τι λέτε ωραία μου κυρία?Θα μου κάνετε την τιμή να μου χαρίσετε αυτό το χορό?
Ν:Γιατί όχι?Αφού μου το ζητάτε τόσο ευγενικά.(του δίνει το χέρι της, σηκώνεται και αγκλιάζονται κρατώντας απόσταση)
Λ:Αν δεν σου το ζητούσα τόσο ευγενικά θα αρνιόσουνα?
Ν:Αυτό φοβάμαι ότι θα μείνει ένα άλυτο μυστήριο για σένα.
Λ:Γιατί?
Ν:Γιατί...είχες την ευκαιρία σου και την έχασες.Μείνε με την απορρία λοιπόν.
Λ:Μα...
Ν:Σσσσς.Δεν δέχτηκα να χορέψω μαζί σου για να σε ακούω να μου γκρινιάζεις.(πέφτει στην αγκαλιά του,κλείνει τα μάτια της και ακουμπάει το κεφάλι της στο λαιμό του)
Λ:Έχεις δίκιο.(τα χέρια του πηγαίνουν τρυφερά σε διάφορες κατευθύνσεις της πλάτης της κι εκείνη απολαμβάνει το κάθε του χάδι)

Λίγο πιο πέρα, ο Νικόλας χορεύει με τη Δάφνη και έτυχε να παρακολουθούν τη σκηνή.

ΝΙΚ:Κοίτα του πώς κάνουν!Λες και είναι στο σχολείο ακόμη!
Δ:Άσ'τους ρε Νικόλα.Έχουν τόσο καιρό να βρεθούν.
ΝΙΚ:Κι εγώ τη φταίω να τους τρώω στη μάπα?
Δ:Νικόλα, μην ασχολείσαι αν δεν θέλεις.
ΝΙΚ:Πώς να μην ασχολούμαι?Αφού τους έχω μπροστά μου.
Δ:Ερωτευμένοι άνθρωποι είναι ρε μωρό μου.
ΝΙΚ:Εμένα μου λες?Να σου θυμήσω πόσες φορές έχασα τον ύπνο μου για να ακούσω για τον ανομολόγητο έρωτά τους?
Δ:Θυμάμαι διότι κι εγώ τα ίδια έζησα.
ΝΙΚ:Τόσο καιρό χτυπιόντουσαν ότι δεν μιλούσαν επειδή υπήρχαν εμπόδια.Τώρα που ξεπεράστηκαν, γιατί δεν μιλάν ο ένας στον άλλο να ησυχάσουμε?
Δ:Θα γίνει κι αυτό κάποια στιγμή.Νωρίς είναι ακόμα.
ΝΙΚ:Δεν θα έρθει αυτή η άγια στιγμή?Θα τους δείξω εγώ!
Δ:Τι έχεις στο μυαλό σου πάλι?
ΝΙΚ:Θα τους κάνω εγώ να μην θέλουν να ξαναπατήσουν εδώ μέσα!
Δ:Κατάλαβα.Δεν θα τους αφήσεις σε χλωρό κλαρί, ε?
ΝΙΚ:Και λίγα λες Δάφνη μου, και λίγα λες.
Δ:Ωχ!!!
ΝΙΚ:Αν λες εσύ ωχ, να δω τι θα πουν αυτοί!
Δ:Ας έρθει εκείνη η μέρα με το καλό και βλέπουμε.
ΝΙΚ:Εγώ αρχίζω να σκέφτομαι από τώρα το τι θα τους κάνω!

Και ξαναγυρίζουμε στη Νόρα και το Λουκά...

Ν:Λουκά?
Λ:Μμμ.
Ν:Αύριο μετακομίζεις σπίτι μου.
Λ:Έλα μου?Πότε το είπαμε αυτό και δεν το θυμάμαι?
Ν:Δεν το είπαμε, τώρα σου το λέω εγώ.
Λ:Από που κι ως που να μετακομίσω εγώ σπίτι σου?
Ν:Πώς ρε Λουκά?Στο ξενοδοχείο θα τη βγάλεις?
Λ:Γιατί?Μια χαρά περνάω κι εκεί.
Ν:Να σου θυμήσω ότι μια φορά έχεις πάει εκεί όλη κι όλη κι αυτή για να αφήσεις τις βαλίτσες σου?
Λ:Τι να κάνουμε?Αφού χθες μας πήρε ο ύπνος στον καναπέ.
Ν:Αυτό λέω κι εγώ.Γιατί να πληρώνεις το ξενοδοχείο αφού μπορείς να μένεις σπίτι μου?
Λ:Ίσως επειδή έχουν πιο άνετο κρεβάτι?
Ν:Λουκά!λοιπόν, τι λες?
Λ:Θα το σκεφτώ.
Ν:Τι να σκεφτείς ρε γελοίε?Εγώ σου προτείνω να έρθεις να μείνενις στο σπίτι μου, δέχομαι να μοιράζομαι το χώρο μου μαζί σου επειδή δεν θέλω να την βγάζεις στα ξενοδοχεία κι εσύ μου απαντάς με ένα ''θα το σκεφτώ''?
Λ:Δηλαδή το κάνεις επειδή με λυπάσαι ή από υποχρέωση επειδή είμαι φίλος σου?
Ν:Φυσικά και όχι.Τόσες βραδιές που κοιμήθηκες στο σπίτι μου, το έκανα από υποχρέωση ή από λύπηση?
Λ:Τότε με φιλοξενούσες για μερικές ώρες, τώρα θα με έχεις στο κεφάλι σου επί 24ώρου βάσεως.
Ν:Πρώτη φορά θα 'ναι?Έτσι κι αλλιώς μου 'λειψες ρε βλάκα!Εσένα δεν σου έλλειψα καθόλου.
Λ:Εσύ τι λες ρε χαζό?Μπορεί να μαλώνουμε αλλά σ'αγαπάω πολύ και το ξέρεις.
Ν:Εγώ να δεις ηλίθιε!
ΛΤη σφίγκει ξανά στην αγκαλιά του και τη φιλάει στα μαλλιά)Θα είμαστε πάλι όπως τότε που πήγαμε στο Ρούσσο.Θυμάσαι?
Ν:Εσύ τι λες?Εκείνα ήταν από τα πιο ωραία χρόνια της ζωής μου.
Λ:Κι εμένα.Μόνο που θα υπάρχει μια μικρή διαφορά.
Ν:Τι διαφορά?Τι θέλεις να πεις?
Λ:Δεν θα συνυπάρχουμε επαγγελματικά.
Ν:Γιατί?Δεν θα ξαναγυρίσεις στο γραφείο?
Λ:Δεν το είχα σκεφτεί αυτό το ενδεχόμενο.Με θέλεις?
Ν:Εσύ τι λες?Εξάλλου, εσύ το έχεις φτιάξει αν θυμάμαι καλα΄.
Λ:Πολύ καλά θυμάσαι.Εντάξει τότε.Θα έρθω.Από το να μείνω άνεργος...
Ν:Δεν κατάλαβα?Πώς το λες έτσι?Σαν να είναι η μόνη λύση και είσαι αναγκασμένος να την ακολουθήσεις.Αν δεν θες, δε σε πιέζει κανείς.
Λ:Δεν είπα αυτό.Μην αρπάζεσαι αμέσως.Φυσικά και θέλω και πολύ μάλιστα.Δν είναι δυνατόν να το αμφισβητείς.
Ν:Τι να σκεφτώ έτσι όπως το πες?
Λ:Ακούστηκε λίγο κάπως αλλά δεν το είπα για κακό.Αλλώστε, εμείς μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε.
Ν:Αυτό έχει μια βάση τώρα που το σκέφτομαι.
Λ:Είδες?Εύστοχες οι παρατηρήσεις και τα σχόλιά μου!
Ν:Είσαι ψωνάρα όμως!
Λ:Κοίτα ποιος μιλάει!
Ν:Λουκά, κανόνισε!
Λ:Ώπα!Πιάσαμε και το άγριο υφάκι τώρα?Δεν περνάν αυτά σε μένα πλέον Νοράκι, τα ξέρω τα κολπάκια σου.
Ν:Ακόμα δεν έχεις δει τίποτα Λουκάκο.
Λ:Ενδιαφέρον ακούγεται αυτό!
Ν:Ελπίζω να το διαπιστώσεις εμπράκτως αυτό!


Έτσι ήρεμα κύλησε η υπόλοιπη βραδυα.Μέσα σε λίγα λεπτά πάρθηκαν σημαντικές αποφάσεις που θα είχαν επιπτώσεις στις ζωές όλων τους.
Αργότερα, ο Λουκάς γύρισε τη Νόρα σπίτι της.

Ν:Από αύριο θα μένουμε μαζί εδώ.
Λ:Ανυπομονώ να διαπιστώσω πώς είναι η συγκατοίκηση μαζι σου!
Ν:Εγώ να δεις.
Λ:Ε, να σε αφήσω κι εσένα να ξαπλώσεις.Είναι αργά.Τα λέμε αύριο.Καληνύχτα.
Ν:Καληνύχτα και να με σκέφετσαι όλη νύχτα!
Λ:Αυτό είναι ευχή ή έκανα κάτι και θέλεις να με τιμωρήσεις?
Ν:Καληνύχτα Λουκά!
Λ:Καληνύχτα και όνειρα γλυκά πριγκίπισσα.Όσο γι'αυτό που μου είπες, θα το έχω υπ'όψιν μου.(τη φιλάει απαλά στο μάγουλο και φεύγει)

Με τα τελευταία του λόγια, ένα χαμόγενο σχηματίζεται στο πρόσωπό της.Τον ακολουθεί με τα μάτια καθώς φεύγει και κλείνει την πόρτα πίσω του.Δεν είχε όρεξη να κοιμηθεί ακόμα.Πλησίασε το παράθυρο και χάζευε τον έναστρο ουρανό.Ξαφνικά έν αστέρι έπεσε.Και οι δυο το είδαν και έκαναν την ίδια ευχή ταυτόχρονα:''Να είμαι πάντα μαζί με τη Νόρα/το Λουκά μου.''
Άραγε θα πραγματοποιηθεί η ευχή τους ή μήπως τα άστρα έχουν άλλη άποψη???...


ΤΕΛΟΣ ΤΡΙΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΕΡΤΟ


Η επόμενη μέρα είχε ξημερώσει.Ο ήλιος είχε ανέβει στον ουρανό και τρύπωνε στα σπίτια.
Μια ηλιαχτίδα φωτός ξεπρόβαλλε από το παράθυρο.Ήταν νωρίς το πρωί και η Νόρα δεν είχε ξυπνήσει ακόμα.Το κινητό της ακούστηκε την έβγαλε από τα όνειρά της επαναφέροντάς την στην πραγματικότητα.
Η Νόρα απάντησε με μια νυσταγμένη φωνή.

Ν:Παρακαλώ?
Λ:Καλημέρα.Τι φωνή είναι αυτή?Ακόμα κοιμάσαι?
Ν:Όπως κάθε λογικός άνθρωπος στις 7 το πρωί Λουκά μου!Οι μόνοι που είναι ξύπνιοι τέτοια ώρα είναι οι κουκουβάγιες που ετοιμάζονται για ύπνο και οι κόκορες που ξυπνάνε τους ανθρώπους στα χωριά!
Λ:Τώρα ξύπνησες αλλά η γλώσσα σου πάει ροδάνι.Όταν πρόκειται να γκρινιάξεις ξυπνάς κατευθείαν.
Ν:Για να μου την πεις με πήρες Λουκά?
Λ:Όχι μόνο.
Ν:Τότε?
Λ:Σε πήρα για να μάθω αν θέλεις να περάσω να σε πάρω και να πάμε μαζί στο γραφείο.
Ν:Δεν γίνεται, αλλά και να γινόταν, από τώρα θα πηγαίναμε?
Λ:Όχι αλλά έπρεπε να το ξέρεις δύο ώρες πιο πριν τουλάχιστον για να προλάβεις να ετοιμαστείς.Γιατί δεν γίνεται όμως?
Ν:Έχω κανονίσει να πάω για καφέ με τη Δάφνη και την Εύα.
Λ:Καλά τότε.Τα λέμε στο γραφείο.
Ν:Γεια σου Λουκάκο.
Λ:Γεια και καλά ξυπνητούρια!
Ν:Τώρα είναι αργά!

Ο Λουκάς γελάει κλείνει το τηλέφωνο. Η Νόρα αρχίζει να ετοιμάζεται σιγά-σιγά και κατά τις 10 βρίσκεται στο σπίτι της Δάφνης όπου την περιμένουν τα κορίτσια.

Δ:Άντε ρε Νόρα.Πού είσαι τόση ώρα?
Ν:Έμπλεξα στην κίνηση.Δεν είσαι και δίπλα η αλήθεια είναι Δαφνούλα μου.
Ε:Δεν πειράζει.Έλα, κάθισε τώρα.
Δ:Λοιπόν, για πες τι έγινε με το Λουκά.
Ν:Κορίτσια έχω πολύ άγχος.
Ε:Γιατί?
Ν:Σήμερα ο Λουκάς μετακομίζει σπίτι μου.
Δ:Πότε προλάβατε να προχωρήσετε τόσο?
Ν:Ρε Δάφνη μη λες βλακείες.Δεν έγινε τίποτα με μένα και το Λουκά.Απλώς του πρότεινα να έρθει στο σπίτι μου για να μην μένει στο ξενοδοχείο κι εκείνος συμφώνησε.
Ε:Δηλαδή οι προθέσεις σου είναι άκρως φιλικές?
Ν:Εσύ τι λες?Να θέλω να τον αποπλανήσω?
Ε:Δεν εννοώ αυτό!Απλά ρωτάω αν το κάνεις από απλό ενδιαφέρον.
Ν:Και αυτό αλλά θέλω να τον έχω δίπλα μου.Τόσο καιρό είμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον.Μου έχει λείψει πολύ.Θέλω να μένουμε στο ίδιο σπίτι, να δουλεύουμε στο ίδιο γραφείο και να είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο.Το έχω ανάγκη.
Δ:Απ'ότι φαίνεται, και αυτός το ίδιο θέλει.
Ν:Δεν είμαι σίγουρη γι'αυτό.
Δ:Τι λες ρε χαζό?Αυτός λιώνει για σένα.Γιατί λες να δέχτηκε?Από υποχρέωση?Θα μπορούσε να είχε αρνηθεί με έναν κομψό τρόπο αν δεν ήθελε.
Ν:Δεν δέχτηκε και αμέσως.Είχε τις αμφιβολίες του στην αρχή.
Λ:Δεν τον ξέρεις το Λουκά?Για να σε πειράξει το κάνει.Από την αρχή έχει έτοιμη την απάντησή του αλλά δεν τη λέει μέχρι να σου σπάσει τα νεύρα.
Ν:Μπορεί να το βλέπει φιλικά.
Δ:Αυτός λιώνει για σένα ρε Νόρα, τι λες τώρα?Ξέρεις πόσες βραδιές έχουμε ξενυχτήσει με το Νικόλα για να μας πει τον πόνο του?Απλά τότε δεν ήθελε να σου μιλήσει για να μην σε πληγώσει περισσότερο και για να συνεχίσεις τη ζωή σου λίγο πιο ανώδυνα.
Ν:Αφού είναι ηλίθιος ο άνθρωπος!Μπορεί όμως τώρα να το έχει δει αλλιώς.Ποτέ δε ξέρεις.
Ε:Τότε πιασ'τον και μίλα του στα ίσια.Βάλ'τον κάτω και εξήγησέ του το όνειρο!
Ν:Τι μου λες τώρα ρε Εύα?Να το διακινδυνεύσω?Και αν αποτύχω θα τον χάσω?Όχι, δεν μπορώ να πάρω τέτοιο ρίσκο.
Ε:Τότε ακολούθησε την άλλη μέθοδο.
Ν:Η οποία είναι?
Ε:Θα κυκλοφορείς στο σπίτι με ένα από τα προκλητικά νυχτικά σου.Λιώνει αυτός για σένα, καίγεσαι εσύ γι'αυτόν, ολοκαύτωμα θα γίνει εκεί μέσα!Θα πιάσει θερμοκρασίες ερήμου το σπίτι.
Ν:Άσε μας ρε Εύα που θα γίνω εγώ ρεζίλι!
Ε:Γιατί?Μέσα στο σπίτι σου θα κυκλοφορείς όπως θέλεις!
Ν:Και αν δεν πιάσει!
Ε:Αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει!Θα αντισταθεί μια, δυο, δέκα, την ενδέκατη θα λυγίσει.
Ν:Αν, λέμε τώρα υποθετικά, κάτι πάει στραβά?
Ε:Τότε θα έχουμε να γελάμε με τις αντιδράσεις του Λουκά για χρόνια!Φαντάζεσαι τι έχει να γίνει Δάφνη μου?
Δ:Όση φαντασία και να έχω Εύα μου, η πραγματικότητα θα ξεπεράσει κάθε όριο!
Ε:Αυτό λέω κι εγώ!Εσύ πάντως δεν χάνεις κάτι να προσπθήσεις.Αν δεν γίνει τίποτα με αυτό τον τρόπο, τι είχαμε τι χάσαμε?
Ν:Λέτε???

Την ίδια ώρα ο Λουκάς μπουκάρει στο γραφείο του Νικόλα.

Λ:Χαιρετώ τον φίλο μου τον ταρίφα!
Ν:Χαιρετώ και αποχαιρετώ τον φίλο μου τον ηλίθιο.
Λ:Αποχαιρετάς?Γιατί, πού πας?Φεύγεις?
Ν:Εσύ φεύγεις γιατί έχω δουλειά!
Λ:Τι δουλειά ρε?Κανείς δεν είναι έξω!
Ν:Ακόμα.Σε λίγο περιμένω κόσμο.
Λ:Όταν έρθουν θα φύγω!
Ν:Τώρα θα φύγεις!
Λ:Ήρθε ο φίλος σου να σου πει τον πόνο του κι εσύ τον διώχνεις?
Ν:Ακόμα δεν ήρθες και άρχισες τα ίδια?
Λ:Ε, οι παλιές συνήθειες δεν ξεχνιούναται!
Ν:Δυστυχώς!Λοιπόν, γιατί ήρθες?Άσε, θα μαντέψω.Για να μου πεις πάλι για τη Νόρα, σωστά?
Λ:Πώς το κατάλαβες?
Ν:Δεν ήταν και δύσκολο, πίστεψέ με!Έχω πείρα σ'αυτό το θέμα!Για πες, τι έγινε πάλι?
Λ:Δεν έγινε, το βράδυ θα γίνει!
Ν:Όπα!Τι θα γίνει τι βράδυ Λουκάκο?Έχεις σχέδια?
Λ:Πού πάει το πονηρό σου μυαλό ρε ταρίφα?Δεν είναι αυτό που νομίζεις.
Ν:Τότε τι είναι?
Λ:Μετακομίζω στο σπίτι της Νόρας!
Ν:Πότε προχωρήσατε τόσο?Εγώ γιατί δεν το έμαθα?
Λ:Δεν προχωρήσαμε σε τίποτα ρε!Απλώς μου πρότεινε να μείνω στό σπίτι της για μα μην μένω στα ξενοδοχεία λέει.
Ν:Λέει!Κι εσύ την πιστεύεις?
Λ:Γιατί να μην την πιστέψω ρε?
Ν:Κάνει κρα αγόρι μου ότι σου το πρότεινε επειδή θέλει να μένει μαζί σου!Μην το σκέφτεσαι καθόλου!Βουρ στον πατσά!
Λ:Πατσάς η Νόρα μου?Το Νόράκι μου το γλυκό?
Ν:Αυτά μην τα λες σε μένα.Σ'αυτήν τα πεις για να τη ρίξεις!
Λ:Τι να κάνω ρε Νικόλα?Δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ.Από τη μία θέλω να τη βουτήξω και να της τα πω όλα και από την άλλη φοβάμαι ότι θα τη χάσω και αυτό δεν μπορώ ούτε να το σκέφτομαι!
Ν:Είσαι χαζός!
Λ:Δεν βοηθάς με το να με βρίζεις!
Ν:Τι να κάνω ρε?Η κοπέλα πεθαίνει για χάρη σου κι εσύ έχεις και ενδοιασμούς!
Λ:Τι μου προτείνεις?
Ν:Κρύα μπάνια για να συνέρχεσαι κάθε φορά που θα τη βλέπεις με το καυτό της νυχτικό!
Λ:Το ποιο?
Ν:Πώς νόμιζες ότι θα κυκλοφορεί στο σπίτι της?Με ολόσωμη φόρμα?
Λ:Ωχ Θεέ μου δωσ'μου δύναμη να αντισταθώ αν και χλωμό το κόβω!
Ν:Καλύτερα!Θα ησυχάσουμε κι αμείς από εσάς!
Λ:Ε τώρα τι να σου πω?
Ν:Τίποτα.Να φύγεις γιατί ήρθε το ραντεβού που έχω.
Λ:Καλά!Δεν τελειώσαμε εμείς όμως!
Ν:Καλό κουράγιο!
Λ:Άη στο διάολο Νικόλα!
Ν:Ευχαριστώ και αντποδίδω!(γελώντας)

Τι θα γίνει άργε?Πώς θα περάσει η πρώτη τους νύχτα ως συγκατοικοι?Υπομονή ως το επόμενο κεφάλαιο και θα μάθετε...

ΤΕΛΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

Μετά τη συνάντησή του με τον Νικόλα, ο Λουκάς γύρισε στο γραφείο. Λίγα λεπτά αργότερα, γύρισε και η Νόρα.

Λ:Πώς τα πέρασες με τα κορίτσια?
Ν:Καλά.Τα συνηθισμένα, ξέρεις τώρα.
Λ:Δεν πιστεύω να με θάψατε!
Ν:Άλλη δουλειά δεν είχαμε!
Λ:Είχατε?
Ν:Όλο και κάτι καλύτερο είχαμε να κάνουμε!
Λ:Όπως?
Ν:Αυτό δεν σε αφορά.Εσύ εδώ έμεινες?Δεν πήγες πουθενά?
Λ:Πού να πάω?Κάποιος πρέπει να δουλέψει σ'αυτό το γραφείο!
Ν:Ακόμα δεν ήρθες και άρχισες τα ίδια?
Λ:Αφού δεν αποφάσισες να συμμορφωθείς, δεν έχω άλλη επιλογή!
Ν:Έτσι λες?Και πώς δούλευε το γραφείο τόσο καιρό ρε ηλίθιε?Να σε πληροφορήσω ότι πήγαινε καλύτερα απ'ότι όταν ήσουν εσύ εδώ ή το έχεις ήδη καταλάβει?
Λ:Σιγά μην πήγαινε καλύτερα!Τα ίδια χάλια έχει ακόμη!
Ν:Αυτό αποδεικνύει ότι δεν ήσουν και πολύ προσεκτικός με αποτέλεσμα να μην καταλάβεις τη διαφορά ανάμεσα στις υποθέσεις που είχαμε μαζί και τις υποθέσεις που είχα μόνη μου!
Λ:Μπα?Μήπως θέλεις να με διώξεις κιόλας για να συνεχίσεις να έχεις τόοοση δουλειά και εγώ σου φέρνω κακοτυχία?
Ν:Δεν είπα αυτό!
Λ:Το υπονόησες όμως!
Ν:Ούτε στο ελάχιστο.
Λ:Είσαι σίγουρη?
Ν:Εννοείται!Στο κάτω-κάτω εγώ σου πρότεινα να γυρίσεις, δεν μου το είπες εσύ!
Λ:Μπορεί να ήθελες να φανείς ευγενική!
Ν:Λουκά, έχω που έχω έναν τρομερό πονοκέφαλο από το πρωί, έχω κι εσένα να λες χαζομάρες!Σοβαρέψου επιτέλους και στρώσου να κάνουμε καμιά δουλειά!
Λ:Ώπα!Αγριέψαμε κυρία Φωκά?
Ν:Ό,τι θέλαμε κάναμε κύριε Βενέτη!
Λ:Γιατί έχεις τόσα νεύρα σήμερα, μου λες?Μήπως σου είπαν τίποτα τα κορότσια?
Ν:Όχι, μια χαρά είμαι, μην ασχολείσαι.
Λ:Τώρα γιατί γίνεσαι επιθετική?Εγώ φταίω που ενδιαφέρομαι όμως!
Ν:Έχεις δίκιο ρε Λουκά, συγγνώμη.Απλώς έχω αυτόν τον πονοκέφαλο από το πρωί και μου έχουν σπάσει τα νεύρα.Δεν φταις εσύ.
Λ:Ναι, τώρα...(της γυρίζει την πλάτη)Πρώτα με βρίζεις καλά καλά και μετά νομίζεις ότι με ένα ''δεν μου φταις εσύ'' νομίζεις πως ξεμπερδεύεις!
Ν:Μην μου κρατάς μούτρα τώρα! (του χαϊδεύει τα μαλλιά τρυφερά)Τι θες να κάνω για να επνορθώσω?Θέλεις να σου μαγειρέψω κάτι?Ε, Λουκάκο μου?
Λγυρίζει ξανά προς το μέρος της)Κάτι σου έκανα έτσι?Δεν μπορεί να θέλεις να με δηλητηριάσεις για το τίποτα!
Ν:Άη στο διάολο Λουκά!Εγώ φταίω που προσφέρομαι να κλειστώ στην κουζίνα δυο ώρες για χάρη σου αντί να σε παρατήσω και να φύγω!
Λ:Θα το έκανες αυτό σε μένα?Στον φίλο σου που σ'αγαπάει τόσο πολύ και που θα μετακομίσει σπίτι σου?
Ν:Θα το έκανα αυτό στο φίλο μου που με κοροϊδεύει και δε βρίζει!
Λ:Ποιος είναι αυτός?Δεν βλέπω κάποιον που να του μοιάζει εδώ μέσα!
Ν:Ναι, ε?Και τι βλέπεις?
Λ:Βλέπω μια πολύ ωραία αλλά λίγο θυμωνένη γυναίκα, που έχω την τύχη να τη γνωρίζω εδώ και χρόνια.
Ν:Ναι ε?Να που έπεσες έξω!Πολύ ωραία και πολύ θυμωμένη μαζί σου έπρεπε να πεις!
Λ:Θα της περάσει σε λίγο αφού θα της κάνω μια πρόταση που θα της αρέσει πολύ!
Ν:Τι πρόταση?
Λ:Μάζεψε τα πράγματά σου και πάμε σπίτι να ξαπλώσεις λίγο μιας κι έχεις νευράκια και όταν σηκωθείς ένα υπέροχο δείπνο θα σε περιμένει.Τι λες?
Ν:Ενδιαφέρον μου ακούγεται!

Λίγη ώρα αργότερα, ήταν ήδη στο σπίτι της Νόρας και ο Λουκάς προσπαθούσε να την πείσει να πάει να ξαπλώσει.

Λ:Έλα ρε Νοράκι, πήγαινε μέσα τώρα!
Ν:Τι να κάνω μέσα ρε Λουκά?Αφού σου είπα ότι δεν νυστάζω!
Λ:Δεν σου είπα εγώ να πας να κοιμηθείς!Σου είπα να ξαπλώσεις για να σου περάσει λίγο ο πονοκέφαλος.
Ν:Μου πέρασε!
Λ:Νομίζεις ότι δεν είδα την έκφρασή σου μέσα στο αυτοκίνητο?
Ν:Εμένα κοιτούσες ή το δρόμο?
Λ:Και τους δυο!Έχει σημασία τώρα?Πήγαινε κορίτσι μου, σε παρακαλώ.Και εγώ θα σου φτιάξω μια μακαρομάδα να γλύφεις τα δάχτυλά σου!
Ν:Μακαρονάδα θα φτιάξεις?
Λ:Ναι, γιατί?
Ν:θα κατακουραστείς, πρόσεχε!
Λ:Δεν σπούδασα σεφ Νόρα, δικηγόρος σπούδασα.
Ν:Πιο πολύ πείθεις για το πρώτο παρά για το δεύτερο!
Λ:Την καλή κουβέντα εδώ την έχεις, ε?
Ν:Όταν έχω δίπλα μου ανθρώπους που με εμπνέουν!
Λ:Χάνουμε χρόνο τώρα.Πήγαινε.
Ν:Μα...
Λ:Δεν σηκώνω κουβέντα.Τώρα!
Ν:Δεν μας τα 'πες αυτά Βενέτη!Έχουμε και άγριες διαθέσεις?
Λ:Δεν θέλεις να τις ανακαλύψεις,πίστεψέ με!
Ν:Ενδιαφέρον!
Λ:Θα πας τώρα?
Ν:Αμάν πια!Φαγώθηκες, πάω.
Λ:Επιτέλους!

Έπειτα από δυο ώρες, η Νόρα σηκώθηκε και πήγε στο σαλόνι.Αμέσως αντίκρισε ένα τραπέζι στρωμένο και διακοσμημένο υπέροχα με κεράκια επάνω του.Μια περίεργη μυρωδιά έφτανε στη μύτη της και την ενημέρωνε ότι το δείπνο θα είναι υπέροχο.

Λ:Μπα?Αποφασίσαμε να ξυπνήσουμε επιτέλους?
Ν:Ναι, γιατί σε χαλάει?
Λ:Εμένα?Καθόλου!Μια χαρά ησυχία είχα δυο ολόκληρες ώρες!
Ν:Δεν κατάλαβα?Θέλεις να πεις ότι είμαι ενοχλητική?
Λ:Εσύ?Προς Θεού!
Ν:Λουκά, μήπως να σε φιλοξενήσει ο Νικόλας?
Λ:Μια χαρά είμαι κι εδώ.Μπορεί να είσαι λίγο γκρινιάρα αλλά προτιμώ να βλέπω εσένα κάθε μέρα παρά τον Νικόλα!
Ν:Όχι να συγκριθώ και με το Νικόλα!Αυτό ξεπερνά τα όρια.
Λ:Μην μου νευριάζεσαι τώρα που ηρέμησες.
Ν:Με προκαλείς, εγώ φταίω?
Λ:Τώρα όμως θα σε αποζημιώσω!Κοίτα τι σου μαγείρεψα.
Ν:Μακαρονάδα?
Λ:Όχι μια συνηθισμένη μακαρονάδα!Είναι με σάλτσα από τέσσερα τυριά και για επιδόρπιο έχει σουφλέ σοκολάτας!
Ν:Τώρα ομολογώ ότι με έριξες!Μήπως να κάναμε μια παραλλαγή και να τρώγαμε πρώτα το επιδόρπιο?
Λ:Νόρα, συγκρατήσου!Μόλις τελειώσεις με την καταπληκτική μου μακαρονάδα θα σου επιτρέψω να δοκιμάσεις και το γλυκό.
Ν:Δεν συντομεύεις όμως γιατί άρχισα να πεινάω?
Λ:Ό,τι πεις!Σε 2' θα είναι ήδη στον τραπέζι!
Ν:Επιτέλους!Ανυπομονώ!

Το φαγητό ήταν υπέροχο.Μόλις τελείωσαν είδαν μια ταινία και μετά αποφάσισαν να πάνε για ύπνο.

Λ:Δεν την πέφτουμε τώρα ρε Νοράκι?Είναι αργά.
Ν:Έχεις δίκιο.Έλα, πάμε μεσα.
Λ:Πού μέσα?
Ν:Στο κρεβάτι.Εδώ θα τη βγάλουμε?
Λ:Θα κοιμηθούμε μαζί στο κρεβάτι?
Ν:Ναι γιατί?Φοβάσαι μη σε αποπλανήσω?Δεν είναι και η πρώτη φορά.Εκτός βέβαια αν προτιμάς τον καναπέ.
Λ:Όχι βέβαια!Δεν είμαι ηλίθιος.
Ν:Τότε?Θα έρθεις ή θα το συζητάμε για πολύ?
Λ:Έρχομαι.(παει να σηκωθεί αλλά η Νόρα τον σταματάει)
Ν:Για πού το έβαλες?
Λ:Εσύ δεν μου είπες να έρθω στο κρεβάτι?
Ν:Όχι ακόμη.(η Νόρα θυμάται τη συμβουλή της Εύας)Περίμενε πρώτα να βάλω πιζάμες, δεν μπορώ να αλλάξω μπροστά σου!
Λαπό μέσα του)Δυστυχώς αν και πολύ θα το ήθελα!
Ν:Πάω.Θα σε φωνάξω όταν είμαι έτοιμη.

Μετά από δέκα λεπτά ο Λουκάς αρχίζει να εκνευρίζεται καθώς περιμένει τόση ώρα για να βάλει μια απλή πιζάμα.

Λ:Νόρα!Ακόμα δεν ντύθηκες?Τι κάνεις τόση ώρα?
Ν:Τώρα ρε Λουκά!Αμάν, έτοιμη!(εμφανίζεται με ένα μωβ κοντό νυχτικό το οποίο είναι διάφανο σε μερικά σημεία του σώματος.Ο Λουκάς τα χάνει)Θα έρθεις ή θα κάθεσαι να με κοιτάς?
Λ:Ε?Έρχομαι.(από μέσα του)ωχ Θεέ μου, δωσ'μου δύναμη να αντισταθώ γιατί δεν το κόβω και τόσο εύκολο!Τι μου κάνεις σήμερα ρε Νόρα!Ά ρε Νικόλα παλιογρουσούζη θα σε πνίξω!
Ν:Άντε ρε Λουκα επιτέλους!Σήκω από τον καναπέ.
Λ:Ναι, βέβαια.

Φτάνουν στην κρεβατοκάμαρα και ξαπλώνουν στο κρεβάτι.Και οι δυο είναι σε τρελή αμηχανία.Η Νόρα δεν είναι σκεπασμένη από τη μέση και πάνω με το σεντόνι καθώς κάνει ζέστη λόγω του ότι το καλοκαίρι πλησιάζει και ο Λουκάς, όσο την κοιτάει τόσο περισσότερο θέλει να την αρπάξει στην αγκαλιά του, να τη φιλήσει,να της πει πόσα αισθάνεται για κείνη και να μην την ξαναφήσει ποτέ.Παρ'όλα αυτά όμως, έπρεπε να σκεφτεί λογικά και να συμπεριφερθεί όπως ένας καλός φίλος.Προσπαθούσε να μην σκέφτεται πώς ήταν δίπλα του και να προσπαθήσει να κοιμηθεί όπως κάθε βράδυ.Αυτό όμως δεν εξαρτώταν μόνο από εκείνον και η Νόρα δεν θα το άφηνε να περάσει έτσι.Φυσικά δεν είχε μεγάλα σχέδια για το αποψινό βράδυ αλλά δεν θα το άφηνε να περάσει σαν να μην τρέχει τίποτα.Έτσι αποφάσισε να κάνει την κίνησή της.Μια απλή κίνηση που ήξερε ότι θα σήμαινε πολλά.Γύρισε προς το μέρος του Λουκά και άπλωσε το χέρι της προς εκείνον μέχρι που η πορεία του διακόπηκε καθώς ακούμπησε στο στήθος του.Αρχικά, έφερε και τους δύο σε αμηχανία αλλά ταυτόχρονα ένιωσαν ένα περίεργο φτερούγισμα στο στήθος λες και ήταν παιδιά.Πολύ γρήγορα όμως, όλα αυτά μετατράπηκαν σε μια αίσθηση ασφάλειας και ευτυχίας.Όταν σχεδόν τους είχε πάρει ο ύπνος, ο Λουκάς την έσφιξε ακόμη πιο πολύ στην αγκαλιά του κι ένα χαμόγελο ευτυχίας μαζί με μια έκφραση νηνεμίας εφμανίστηκαν στα πρόσωπα και των δύο...


ΤΕΛΟΣ ΠΕΜΠΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

KΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ


Το επόμενο πρωί τους βρήκε αγκαλιασμένους(μην βάζετε τίποτα πονηρό στο μυαλό σας, θυμηθήτε πώς τελείωσε το πέμπτο σενάριο).Ο Λουκάς άρχισε να ξυπνάει.Όταν άνοιξε τα μάτια του αντίκρισε τη Νόρα να κοιμάται ήρεμη στην αγκαλιά του.Ήταν τόσο όμορφη!Αυθόρμητα το χέρι του άγγιξε τα μαλλιά της και τη χάιδεψε τρυφερά.Ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπό της και σε λίγο άνοιξε κι εκείνη τα μάτια της.

Λ:Καλημέρα.Αποφασίσαμε να ξυπνήσουμε?
Ν:Απ'ότι βλέπω, κι εσύ δεν έχεις ώρα που ξύπνησες.
Λ:Καλημέρα λέει ο κόσμος!
Ν:Καλημέρα Λουκά.Ευχαριστημένος?
Λ:Απόλυτα.Λοιπόν, τι λες?Θα σηκωθούμε ή θα πιάσουμε συζήτηση?
Ν:Έλεος γκρινιάρη.Θα σηκωθούμε, δεν έχω σκοπό να σε φυλακίσω στο κρεβάτι!
Λ:Κακώς!
Ν:Λουκά σήκω!
Λ:ΟΚ, μην με δείρεις κιόλας.
Ν:Μην μου βάζεις ιδέες!
Λ:Ωχ!Κάνε ότι δεν το άκουσες αυτό!
Ν:Θα προσπαθήσω!Σήκω τώρα να πιούμε κανέναν καφέ.
Λ:Τι μόνο καφέ?
Ν:Τι άλλο θες?
Λ:Κανονικό πρωινό, αλλά τι λέω κι εγώ εδώ μέσα που είμαι!
Ν:Θα δούμε, μην ανησυχείς!Το έχω προβλέψει κι αυτό.
Λ:Πάλι καλά!

Λίγη ώρα αργότερα, στην κουζίνα πίνοντας καφέ.

Λ:Πού λες να πάμε σήμερα?Σάββατο είναι, δε λέει να καθίσουμε μέσα.
Ν:Ούτε εγώ θέλω να καθίσουμε μέσα αλλά να πάμε κάπου που να μην έχει πολλή ζέστη γιατί έχω ήδη ιδρώσει.
Λ:Συμφωνώ.Είσαι να πάμε για μπάνιο στη θάλασσα?
Ν:Δεν έχω κάνει κανένα μπάνιο φέτος.
Λ:Καιρός είναι λοιπόν.Πάρε τη Δάφνη κι εγώ παίρνω Εύα.
Ν:Στην Εδέμ, έτσι?
Λ:Εννοείται!
Ν:Έλα Δάφνη μου, τι κάνεις?...Κι εγώ καλά είμαι...Και ο Λουκάς μια χαρά...Λέγαμε να πάμε στη θάλασσα σήμερα και σε πήρα για να έρθεις κι εσύ με το Νικόλα και το Μάριο...Σε μισή ώρα ξεκινάμε...Εντάξει Δάφνη μου, τα λέμε εκεί...Γεια σου.
Λ:Έλα Ευάκι, πώς είσαι?...Μια χαρά κι εμείς...Να μωρέ,λέγαμε να πάμε για μπάνιο στην Εδέμ και θέλαμε να έρθεις κι εσύ με τον Άγγελο και τη Μαρίλλια...Πολύ ωραία...Σε μισή ώρα ελπίζω αν και δεν είναι στο χέρι μου δυστυχώς...Γειά σου Ευάκι.
Ν:Τι είπε?
Λ:Θα έρθει αλλά χωρίς τον Άγγελο.Η Δάφνη?
Ν:Συμφωνεί.
Λ:Πήγαινε ντύσου τότε και γρήγορα, μην κάνεις 2 ώρες.
Ν:Δεν υπόσχομαι τίποτα!
Λ:Τελευταίοι θα πάμε πάλι.
Ν:Εσύ δεν θα αλλάξεις?
Λ:Εσύ τι λες?Να πάω με τις φόρμες?
Ν:Έχεις μαγιό?
Λ:Γιατί, αν δεν έχω θα μου δανείσεις το δικό σου?Ευτυχώς έχω, μην ανησυχείς.Τελείωνε όμως γιατί χάνουμε χρόνο.
Ν:Πάω.

Μισή ώρα μετά η Νόρα εμφανίζεται με ένα λευκό μπικίνι με χρυσά γράμματα το οποίο ήταν πολύ προκλητικό και πολύ μικροσκοπικό!Μόλις ο Λουκάς τη βλέπει τα χάνει.

Ν:Έτοιμη.Πήγαινε κι εσύ να ντυθείς τώρα να τελειώνουμε.
Λ:Εσένα νομίζεις περίμενα τόση ώρα?Είμαι ήδη έτοιμος.
Ν:Πότε πρόλαβες?
Λ:Όσο εσύ καθρεφτιζόσουνα και έβαζες κραγιόν, εγώ έβαζα το μαγιό μου.Πάμε τώρα γιατί θα αργήσουμε.
Ν:Πάμε.
Λ:Πριν φύγουμε, πήρες αντιηλιακό ή θα έχουμε τα γνωστά εγκαύματα το βράδυ?
Ν:Φυσικά και πήρα όπως πάντα άλλωστε!
Λ:Δεν σε συμφέρει να θυμηθώ όλα αυτά τα καλοκαίρια που κάναμε μαζί διακοπές και κάθε βράδυ την έβγαζα στο δωμάτιό σου για να σου βάζω ειδικές κρέμες!
Ν:Γιατί?Είχες τίποτα καλύτερο να κάνεις?
Λ:Πολλά.
Ν:Όπως?
Λ:Άσ΄το τώρα.Πάμε γιατί θα φωνάζει πάλι ο ταρίφας και ποιος τον ακούει μεσημεριάτικα!
Ν:Συμφωνώ.Πάμε.

Όταν έφτασαν στην Εδέμ, όλοι τους περίμεναν στην παραλία.

ΝΙΚ:Αποφασίσατε να μας κάνετε την τιμή να εμφανιστείτε?
Λ:Τι να κάνουμε ρε παιδιά?Είχε κίνηση ο δρόμος.Να σας θυμήσω ότι είναι Σάββατο μεσημέρι?Ποιος μένει μέσα?
Δ:Ας μας λέγατε να έρθουμε αργότερα.Από τη μια μας προσκαλείτε εσείς και από την άλλη έρχεστε τελευταίοι.
Λ:Δεν μένουμε δίπλα όπως άλλοι.
Ε:Παιδιά, δεν αφήνετε τις λογομαχίες καλύτερα?Ήρθαμε για να ξεσκάσουμε λίγο, όχι για να μαλώσουμε.
Ν:Η Μαρίλια δεν ήρθε?
Ε:Είχε διάβασμα για τη σχολή το χρυσό μου και τον Άγγελο δεν τον πήρα γιατί είναι μικρός ακόμη και θέλει πολλή προσοχή.Τον άφησα στη μάνα μου.
Δ:Καλά έκανες.Κι εγώ τον Μάριο τον άφησα στον πατέρα μου.Μεγάλωσε κι έγινε θηρίο.Δεν ξέρουμε πώς να τον μαζέψουμε.
ΝΙΚ:Δεν βουτάμε λέω εγώ?Με έχει κάψει ο ήλιος τόση ώρα.
Ν:Περιμένετε.Χρειάζομει κάποιον να μου βάλει αντιηλιακό.
Λ:Τόση ώρα τι έκανες μες στο αυτοκίνητο ρε Νόρα?Προσπαθούσες να μου λερώσεις τα καθίσματα?
Ν:Αμάν με αυτά τα καθίσματα όλη την ώρα, με ζάλισες στη διαδρομή.Έβαλα στο αυτοκίνητο αλλά στην πλάτη δεν φτάνω να σου θυμήσω.
Ε:Βαλ'της λίγο αντιηλιακό ρε Λουκά να τελειώνουμε.
Λ:Γιατί εγώ?Εγώ θέλω να μπω στη θάλασσα.
Ν:Θα το συζητάμε για πολλή ώρα ακόμη?Ο ήλιος καίει τέτοια ώρα.
Ε:Εγώ πάντως βουτάω.(φεύγει και μπαίνει μέσα στη θάλασσα.Την ακολουθούν η Δάφνη και ο Νικόλας)
Ν:Έλα ρε Λουκάκο μου.Όλοι έφυγαν.Δεν θα μου βάλεις λίγο στην πλάτη?Θέλεις να καώ και να μου βάζεις κρέμα για το έγκαυμα όλη τη νύχτα?
Λ:Με εκβιάζεις?
Ν:Σου υπενθυμίζω ποιες θα είναι οι συνέπειες.
Λ:Καλά!!!!Φέρε την κρέμα.
Ν:Μπράβο Λουκάκο.
ΛΚαθώς της βάζει αντιηλιακό)Να δω τι θα κανες αν δεν είχες κι εμένα.Όλοι έφυγαν, μόνο εγώ έμεινα αντί να σε παρατήσω.
Ν:Δεν σε συνέφερε.Θα ήσουν αναγκασμένος να υποστείς τις συνέπειες.
Λ:Πιστεύεις ότι θα έφευγα δηλαδή αν δεν υπήρχε αυτό?
Ν:Α,δεν ξέρω.Πάντως δεν σ΄έχω και για πολύ τζεντλεμαν!
Λ:Έτσι ε?Αυτή είναι η γνώμη σου για μένα.
Ν:Ένα μέρος σίγουρα!
Λ:Τώρα θα δεις!(την αρπάζει και παρά τις φωνές της, την πετάει μέσα στη θάλασσα)

Πέρασαν σχεδόν δυο ώρες, απολαβάνοντας το υδάτινο στοιχείο, με κολύμπι, βουτιές και άτυπους αγώνες κολύμβησης που κατέληξαν σε διαμαρτυρίες, οι οποίες έληξαν με κατάβρεγμα των διαπλεκομένων.
Έπαιζαν σαν παιδιά, ίσως γιατί ήξεραν ότι δεν ήταν πια σ'αυτήν την ηλικία, αλλά λαχταρούσαν να γυρίσουν έστω και για λίγο εκεί όπου η αθωότητα είναι δεδομένη και η ανεμελιά δικαίωμα.Ξάπλωσαν λαχανιασμένοι στη ζεστή άμμο.Ο Λουκάς με τη Νόρα, που είχαν σκεφτεί να πάρουν μαζί τους κάτι για να τσιμπήσουν, πρόσφεραν σε όλους αναψυκτικά και μικρά σνακ.

Ν:Καιρό είχα να διασκεδάσω τόσο στη θάλασσα.
Δ:Κι εγώ.
Ε:Από τότε που ήμασταν στην κατασκήνωση.
Λ:Ωραίες εποχές!
ΝΙΚ:Τότε δεν ήσουν τόσο ηλίθιος.
Λ:Ούτε εσύ ήσουν τόσο σπαστικός και υπναράς!
ΝΙΚ:Άη στο διάολο Λουκά.
Λ:Σταμάτησε να το λέει η Νόρα και άρχισες εσύ?Τελικά είναι κολλητικό!
Δ:Ας μην μαλώσουμε τώρα.Περάσαμε πολύ ωραία σήμερα.
Ν:Τελικά ήταν καλή η ιδέα σου Λουκά.
Λ:Τουλάχιστον το παραδέχεσαι.
Ν:Δεν κατάλαβα?Εγώ πάντα λέω αυτό που πιστεύω.
Λ:Βέβαια!
Ν:Γίνεσαι κακός τώρα.
Λ:Εγώ?
Ν:Μήπως θέλεις να ξαναγυρίσεις στον καναπέ απόψε Λουκά?
Ε:Γιατί?Πού κοιμήθηκε χθες?
Λ:Στο κρεβάτι.
Δ:Αγκαλίτσα κοιμηθήκατε?
Ε:Ώπα!Τι έγινε Λουκάκο?
Λ-Ν:Τίποτα!
Ν:Απλώς κοιμήθηκε στο κρεβάτι.Αφού γκρίνιαζε συνεχώς για τον καναπέ, τι να έκανα?
Δ:Είπες να τον κοιμήσεις στην αγκαλιά σου?
Λ:Μόνο κοιμηθήκαμε Δάφνη!
Δ:Αυτό λέω κι εγώ!Πριν κοιμηθείτε ρωτάω τι κάνατε!
Λ:Τίποτα το ασυνήθιστο.Δεν είναι και η πρώτη φορά άλλωστε.
Ν:Τόσες φορές στο παρελθόν έχουμε κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι.
Λ:Μόνο που χθες δεν έφαγα καμιά κλωτσιά!
Ε:Γιατί?Στο παρελθόν σε κλωτσούσε?
Λ:Μόνο?Έχω πέσει και από το κρεβάτι εξαιτίας της!
Ν:Μια φορά έγινε και αυτό γιατί έβλεπα εφιάλτη!
Λ:Βρήκαμε δικαιολογία τώρα.
Δ:Σταματήστε ρε παιδιά!Ήρθαμε για να χαλαρώσουμε, όχι για να σας ακούμε να τσακώνεστε!
Ν:Λουκά, αγρίεψε η Δαφνούλα.
Λ:Μήπως να φεύγαμε καλύτερα?Εσύ είσαι πιο ακίνδυνη!


Έτσι πέρασε η ώρα και το απογευμα έφυγαν, αφού πρώτα είδαν όλοι μαζί το ηλιοβασίλεμα.Είχαν πολύ καιρό να περάσουν τόσο ωραία και το είχαν ανάγκη όλο αυτό.Όλοι πέρασαν υπέροχα εκείνη τη μέρα και κάποιες στιγμές ένιωθαν σαν να ήταν ξανά στην κατασκήνωση...




ΤΕΛΟΣ ΕΚΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ


Μόλις γύρισαν στο σπίτι η Νόρα και ο Λουκάς, ήταν και οι δυο εξουθενωμένοι από την κουραστική αλλά υπέροχη μέρα που πέρασαν.Με το που μπήκαν μέσα, η Νόρα πέταξε τις τσάντες για τη θάλασσα στην πολυθρόνα και έπεσε στον καναπέ.

Λ:Γιατί ταυλιάστηκες?Εδώ θα τη βγάλεις απόψε?
Ν:Όχι βέβαια!Σιγά μην σου κάνω τη χάρη.Πήγαινε να κάνεις μπάνιο και μόλις τελειώσεις φώναξε.
Λ:Επειδή είσαι τόσο κουρασμένη που μέχρι να βγω από το μπάνιο θα έχεις κοιμηθεί, πήγαινε εσύ πρώτη γιατί δεν κάνει να μείνεις με το αλάτι τόσες ώρες.
Ν:Καλά.Μόνο μην κοιμηθείς εσύ.
Λ:Αντέχω ακόμη μην ανησυχείς.

Όταν τελείωσε και ο Λουκάς το μπάνιο του, είδε τη Νόρα να κοιμάται ήδη στο κρεβάτι.Ήταν σίγουρος ότι θα την έβρισκε έτσι.Την πήρε αγκαλιά για να την ακουμπήσει πιο αναπαυτικά, την σκέπασε ελαφρά με το σεντόνι και τη φίλησε στο μέτωπο.

Λ:Σιγά που θα άντεχες τόσο πολύ!(της χαϊδεύει τα μαλλιά)

Όταν έβαλε κι εκείνος τις πυζάμες του, ξάπλωσε προσεκτικά δίπλα της για να μην την ξυπνήσει αλλά εκεινή τον κατάλαβε παρόλο που είχε κοιμηθεί και το χέρι της, υποσυνήδειτα τον έψαξε στο κρεβάτι.Εκείνος το κατάλαβε και το χάιδεψε γλυκά για να σιγουρευτεί ότι είναι δίπλα της.

Την Δευτέρα πήγαν στο γραφείο τους κανονικά.Το Σαββατοκύριακο είχαν περάσε πολύ ωραία αλλά όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν μονο και μόνο για να δώσουν τη θέση τους σε άλλα νέα όμορφα ή άσχημα.
Εκεί που είχαν αφοσιωθεί και οι δυο στη δουλειά τους καθώς είχαν μια δύσκολη υπόθεση, ένας γοητευτικός άντρας γύρω στα τριαντα πέντε χτύπησε την πόρτα.

Ν:Καλημέρα σας.
Άντρας:Καλημέρα.Σταμάτης Φωτίου.Η κυρία Φωκά?
Ν:Η ίδια.Από εδώ ο συνεργάτης μου, Λουκάς Βενέτης.Πώς θα μπορούσαμε να σας βοηθήσουμε?
ΣΤΑΜΑΤΗΣ:Θα ήθελα τη νομική σας βοήθεια.
Ν:Παρακαλώ, καθίστε.Θα πάρετε κάτι?
ΣΤ:Όχι ευχαριστώ.
Ν:Σε τι θα μπορούσα να σας φανώ χρήσιμη?
ΣΤ:Έχω ένα μαγαζί με επώνυμες μάρκες ρούχων.Πηγαίνει πολύ καλά.Αλλα πριν από λίγο καιρό ο ιδιοκτήτης του χώρου μου ζήτησε να φύγω.Αν όμως γίνει αυτό, δεν θα μου είναι εύκολο να βρω κάποιον άλλο χώρο γρήγορα και θα χάσω σχεδόν όλη μου την πελατεία....(συνέχισε να της μιλάει και να της λέει σχετικά με την υπόθεσή του για πολλή ώρα ακόμα)

Όταν τελείωσε με την περιγραφή της υπόθεσης...

Ν:Πολύ ωραία κύριε Φωτίου.Θα το δουλέψω λίγο να δω τις εναλλακτικές και τα περιθώρια που έχουμε.Θέλω να μου φέρετε τα συμβόλαια όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.Πρέπει να κοιτάξω τους όρους του συμβολαίου.
ΣΤ:Ό,τι πείτε.Χαίρομαι που θα αναλάβετε εσείς την υπόθεσή μου.
Ν:Λοιπόν, δεν χρειάζομαι κάτι άλλο προς το παρόν.Μόνο αυτά που είπαμε.Μπορείτε να πηγαίνετε τώρα.(Η Νόρα σηκώνεται για την τυπική χειραψία αλλά εκείνος της κάνει χειροφίλημα)
ΣΤ:Καταγοητευμένος.(Ο Λουκάς, παρακολουθώντας αυτή τη σκηνή, είναι έτοιμος να βγάλει καπνούς από τη ζηλια του.Η Νόρα χαμογελάει φανερά αμήχανη και ο Σταμάτης φεύγει.)
Λ:Σου την πέφτει ή είναι ιδέα μου?
Ν:Πότε πρόλαβε να μου την πέσει ο άνθρωπος ρε Λουκά?Ούτε δυο ώρες δεν έχει από τότε που με γνώρισε.
Λ:Δεν μπορεί να μην το κατάλαβες!Δεν είδες τη συμπεριφορά του απέναντί σου?
Ν:Τυπικότατη και ταυτόχρoνα ευγενική.Πού είναι το κακό?
Λ:Πού είναι το κακό λέει!Πας καλά κορίτσι μου?Αυτός μόνο που δεν σε κάλεσε για ποτό στο σπίτι του!
Ν:Λουκά, τώρα γίνεσαι υπερβολικός!
Λ:Αν σε καλούσε πάντως θα πήγαινες ευχαρίστως, έτσι?
Ν:Λουκά, σταμάτα τις βλακείες και στρώσου να δουλέψουμε.Δεν θα χάνουμε πολύτιμο χρόνο για να ασχοληθούμε με κάποιον που μου την έπεσε.
Λ:Το παραδέχεσαι λοιπόν ότι σου την έπεσε!
Ν:Δεν είπα κάτι τέτοιο.
Λ:Αυτό είπες μόλις τώρα, μην με δουλεύεις!
Ν:Κατά τα λεγόμενά σου εννοούσα.
Λ:Ναι καλά τώρα!
Ν:Και να μου την έπεσε, πού είναι το κακό.Έχει γούστο ο άνθρωπος.
Λ:Ασχολίαστο.
Ν:Δεν κατάλαβα?Ωραία γυναίκα είμαι, ελκυστική, νέα, μορφωμένη και ελεύθερη.Μου λείπει κάτι?
Λ:Μυαλό!
Ν:Δεν νομίζω ότι μου λείπει μυαλό, αλλά και να μου έλειπε, δεν νομίζω να τον πολυενδιαφέρει.
Λ:Άρα παραδέχεσαι ότι σου την έπεσε.
Ν:Δεν θα είχα δώσει σημασία αλλά μου το είπες εσύ και νομίζω ότι έχεις δίκιο.Δεν σκοπεύω όμως να δώσω συνέχεια.Αλλά και διαφορετική άποψη να είχα περί του θέματος, γούστο μου και καπέλο μου.Είμαι ελεύθερη να κάνω ότι θέλω.
Λ:Να μην σου θυμήσω τις επιπτώσεις που είχαμε την τελευταία φορά που το είπες αυτό.(έχουν φτάσει να είναι πρόσωπο με πρόσωπο)
Ν:Σ'ευχαριστώ που μου θύμησες ένα τόσο ωραίο κεφάλαιο της ζωής μου(ένα δάκρυ κυλά από τα μάτια της) αλλά δεν έχει καμία απολύτως σχέση.
Λτης σκουπίζει το δάκρυ)Συγγνώμη, το παρατράβηξα.
Ν:Δεν πειράζει, σε συγχωρώ.Άλλωστε δεν είναι και η πρώτη φορά.
Λ:Δεν σου τα λέω όλα αυτά για κακό ρε Νοράκι.Απλώς ανησυχώ για σένα και μερικές φορές υπερβάλλω λίγο.
Ν:Λίγο?
Λ:Εντάξει αρκετά αλλά ξέρεις ότι μετά απ'όλα αυτά που πέρασες -και δεν μιλάω μόνο για εκείνον- θέλω να είμαι σίγουρος ότι είσαι και θα συνεχίσεις να είσαι καλά.
Ν:Το ξέρω ρε Λουκάκο, μην ανησυχείς.Δεν χρειάζεται όμως να μου συμπεριφέρεσαι σαν να είμαι παιδί.Ακριβώς επειδή πέρασα ό,τι πέρασα, προσέχω πολύ περισσότερο για να είμαι προφυλαγμένη σε όλα τα θέματα -από τα επαγγελματικά μέχρι τα προσωπικά.
Λ:Μια γνώμη παραπάνω από το φίλο σου δεν βλάπτει πού και πού όμως.
Ν:Πού και πού όχι κάθε μέρα όλη μέρα.
Λ:Θα το σκεφτώ.
Ν:Λουκά!
Λ:Έλα δω ρε χαζό!
Την τραβάει στην αγκαλιά του κι εκείνη κλείνει τα μάτια της ήρεμη πλέον διότι μετά από την καταιγίδα, βγαίνει πάντα ουράνιο τόξο.Αυτό ήταν για κείνη η αγκαλιά του πάντα, το ουράνιο τόξο μετά από μια καταιγίδα...


ΤΕΛΟΣ ΕΒΔΟΜΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ